Αφιέρωμα (ρίτσος)

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Μικρό αφιέρωμα στο μεγάλο ποιητή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα απόσπασμα από τις Επαναλήψεις του Γ. Ρίτσου (1968)

[I]Μια άλλη εκδοχή του μύθου ή μια σύνθετη ερμηνεία της ζωής;
«Τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιεί με οδύνη το πεπρωμένο του και απεκδύεται μία προς μία τις ψευδαισθήσεις του;»[/I]

[B]Η Απόγνωση της Πηνελόπης[/B]

Δεν ήτανε πως δεν τον γνώρισε στο φως της παραστιάς• δεν ήταν
τα κουρέλια του επαίτη, η μεταμφίεση, όχι• καθαρά σημάδια:
η ουλή στο γόνατό του, η ρώμη, η πονηριά στο μάτι. Τρομαγμένη,
ακουμπώντας τη ράχη της στον τοίχο, μια δικαιολογία ζητούσε,
μια προθεσμία ακόμη λίγου χρόνου, να μην απαντήσει,
να μην προδοθεί. Γι' αυτόν, λοιπόν, είχε ξοδέψει είκοσι χρόνια,
είκοσι χρόνια αναμονής και ονείρων, για τούτον τον άθλιο,
τον αιματόβρεχτο ασπρογένη; Ρίχτηκε άφωνη σε μια καρέκλα,
κοίταξε αργά τους σκοτωμένους μνηστήρες, στο πάτωμα, σα να κοιτούσε
νεκρές τις ίδιες της επιθυμίες. Και: «καλωσόρισες», του είπε,
ακούγοντας ξένη, μακρινή, τη φωνή της. Στη γωνιά, ο αργαλειός της
γέμιζε το ταβάνι με καγκελωτές σκιές• κι όσα πουλιά είχε υφάνει
με κόκκινες λαμπρές κλωστές σε πράσινα φυλλώματα, αίφνης,
τούτη τη νύχτα της επιστροφής, γυρίσαν στο σταχτί και μαύρο
χαμοπετώντας στον επίπεδο ουρανό της τελευταίας της καρτερίας.

Για περισσότερα σχετικά με το έργο
http://www.cc.uoa.gr/ptde/journal/greek/ISSUE1/html/kalogirou.htm

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-02-2007