Βροχή

Δημιουργός: MASTER

...πανάρχαιες μυθολογικές δομές (Η αναδημοσίευση αφιερωμένη στη Χριστιάννα (candy-candy))

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρέχει...
Καλά, σπουδαία δεν είναι είδηση.
Αλλά πως να μη φοβάμαι
όταν ξέρω πως αν βραχώ θα λιώσω;
Έτσι είναι...
Δε σε λιώνει το φως των προβολαίων πια,
μα η βροχή.
Οι φίλοι μου φύγανε νωρίς.
Δεν εννοώ πως πέθαναν! Όχι, κάθε άλλο.
Καθένας για διαφορετικό τόπο.
Όχι, δε μιλάω για ταξίδια αναψυχής.
Δεν τους γνωρίζω πια.
Οι στάλες της βροχής με ψάχνουν επίμονα.
Οι φίλοι κι αυτοί επίμονα τηλεφωνούν.
Δεν τους μιλάω πια.
Μα απόψε βρέχει. Και πονάω...
Και ψάχνω να βρω στις στάλες της βροχής
βλέμματα γνώριμα. Κάποιο όνομα...
Και ψάχνω να βρω στα βλέμματα
την αθωότητα που χάσαμε.
Τα λούκια που περάσαμε.
Η εφηβεία μου έλιωσε μια τέτοια νύχτα
με δυνατή βροχή.
Οι φίλοι σκορπίσανε μια τέτοια νύχτα
με δυνατή βροχή.
Θα βγω έξω! Πρέπει!
Φύγε μακριά μου, Ολορούν*!
Βγήκα! Βρέχομαι!
Δε λιώνω...έλα, λοιπόν, Ολοκούν*!
Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς!

Οι φίλοι, τα βλέμματα, οι νύχτες...
Όλα μέσα σε λίγες στάλες βροχής.
Σε λίγες στιγμές διαύγειας.
Και η βροχή αρχόντισα, μικρή θεά
που ξεπλένει τα πάντα. Κι η γη...
...
[I]Νάτη πάλι η κάθαρση!

[align=right]Φλεβάρης 2007, Θεσσαλονίκη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2007