Ανάσα απομεσήμερου

Δημιουργός: Σπάρτακος, Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε απομεσήμερα μουντά,
μέσα σε τοίχους θλιβερούς,
εκεί φυτρώνει η μουσική,
εκεί φιμώνω τους καιρούς.

Εκέι μετρώ της ερημιάς
τους ανυπόφορους τρυγμούς,
και όπως πίνω το κρασί
καλωσορίζω τους λυγμούς.


Κι όμως θα 'ρθεις, ξέρω θα'ρθεις μέσα στο δάκρυ μου,
να με φωτίσεις με χαμόγελο σαν πρώτα.
Να με φωτίσεις, να χαράξουμε στο χάρτη μου
του πιο παράξενου ονείρου μου τη ρότα.


Όμως ξημέρωσε ξανά,
μαύρισε πάλι ο ουρανός.
Κλέινω τα μάτια μου σφιχτά
κλείνει ο κόσμος μου μικρός.

Θα υπομείνω σιωπηλός
του πρωινού την απονιά.
Το απο μεσήμερο σα'ρθει
θ'ανοίξει πάλι η καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2007