Η συνέντευξη

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η συνέντευξη</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η συνέντευξη</b><p>Δημιουργός: Γιώργος_Κ, <i>Γιώργος Σ. Κόκκινος</i><p><i> Αληθινό το περιστατικό !</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[B]Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ<br />
<br />
<br />
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας, μα αυτά κινήσανε γι’ αλλού<br />
γίναν σανίδες στα καρφιά μας...<br />
εκεί που πιανόμαστε για να σωθούμε, τραβώντας τα μαλλιά μας<br />
απ’ την απανθρωπιά που υπάρχει γύρω μας<br />
<br />
σα να ‘μαστε στ’ αφρισμένο πέλαγο, κι ένας αρκουδιάρης με Porsche<br />
να ρίχνει στο λαιμό μας, μια θηλιά από δολάρια για να μας πνίξει<br />
θα μου πείτε, τι φταίει ο αρκουδιάρης, τη δουλειά του κάνει ο άνθρωπος<br />
βγάζει όλο και περισσότερα φράγκα, από τον τίμιο ιδρώτα των σκλάβων του<br />
<br />
πας για παράδειγμα, να ζητήσεις δουλειά σε μια μεγάλη κωλοεπιχείρηση<br />
περιμένεις πάνω από 30 λεπτά της ώρας, στην αναμονή να σε δεχτούν<br />
κι ενώ έχεις κλείσει ραντεβού νωρίτερα, κι ενώ έχεις φτάσει στην ώρα σου<br />
εκείνοι στ’ αρχίδια τους, παιχνίδια μάρκετινγκ στο βωμό του κέρδους<br />
<br />
κι ενώ είσαι τζέντλεμαν, συνεπέστατος κι όχι κανένας τεμπέλαρος<br />
ή κανένας σταρχιδιστής, σε υποδέχεται καθυστερημένα, ένα ξανθό μουνάκι<br />
και σου προτείνει το χέρι της, ζητώντας συγνώμη για την αργοπορία! Το τρως<br />
<br />
τα τακούνια από τις μπότες της, ακούγονται σ’ όλο το κτίριο εντωμεταξύ<br />
ντυμένη στην τρίχα, με την τελευταία λέξη της μόδας, σου συστήνεται<br />
βέβαια σου έρχεται η επιθυμία να πάρεις το χέρι της, να το δαγκώσεις<br />
να το γεμίσεις τρύπες και μετά να φορέσεις 3-4 σκουφάκια<br />
να της δείξεις ποιος είναι ο καλύτερος γαμιάς των βορείων προαστίων<br />
αλλά το τρως κι αυτό, για να μη χάσεις τη θεσούλα της αγγελίας<br />
<br />
εδώ παρακαλώ την προσοχή σας, αρχίζει η συνέντευξη για τη θέση του πωλητή<br />
κρύβονται πολλές παγίδες στην ακόλουθη συζήτηση, ανάμεσα στην εκπρόσωπο <br />
του καπιταλιστή εργοδότη, και τον μαλάκα, δηλαδή εμένα!<br />
<br />
“πως μας βρήκατε κύριε Κόκκινε και τι σας ώθησε να στείλετε το βιογραφικό σας;”<br />
ρωτάει το ξανθό κοριτσάκι αναπάντεχα και βέβαια η καταλληλότερη απάντηση<br />
όταν είσαι ντυμένος με ένα μπλουτζίν κι ένα αθλητικό παπουτσάκι, είναι<br />
“τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται κοπέλα μου, δε βλέπεις; Ανάγκη έχω”<br />
αλλά το καταπίνεις κι αυτό, λέγοντας απλά “με ενδιαφέρει η θέση του πωλητή”<br />
<br />
χωρίς να χάσει ένα λεπτό η μαμζέλ, σπεύδει να ρωτήσει αν υπάρχουν σπουδές<br />
και τυχόν προϋπηρεσία σε αντίστοιχη θέση, στο ίδιο αντικείμενο εργασίας<br />
μιλάμε για θέση με κύρος, έτσι, Sales Representative λέγεται<br />
και μόνο που το ακούς γελάς, φαντάσου να το κάνεις κι όλας<br />
<br />
θυμίζει κάτι σε σαλάτα απ’ όλα, ή εμένα μου φαίνεται τόσο ξενικό ρε παιδιά;<br />
Sales Representative και portatif a la creme, με ολίγη από μπέικον, τζατζίκι<br />
σουβλάκι καλαμάκι, μπουγάτσα με κιμά και λακέρδα<br />
που θέλετε και Αγγλική ορολογία, κανάγιες (α ρε Καρυωτάκη, πόσα μας έμαθες)<br />
για να περιγράψετε τη θέση του εξωτερικού πωλητή, όρνεα<br />
<br />
είχατε και στο χωριό σας, ρε ρεμάλια, Sales Representative, που το ζητάτε <br />
και στην Αθήνα; Βρε ουστ!<br />
<br />
Μιλάμε τώρα για μεγάλη εταιρία σταθερής τηλεφωνίας, έτσι <br />
που πατάς το σκαλοπάτι της εισόδου, και ντρέπεσαι να μπεις στο κτίριο<br />
από τη χλιδή, τα μαρμάρινα πατώματα και τα λούσα<br />
με παρκαρισμένα τζιπ Cherokee απ’ έξω στο προαύλιο και Land Rover <br />
με 5-6 Carrera της Porsche, και όρσε φτωχέ πεινασμένε εργάτη<br />
που θέλεις να εργαστείς σε θέση πωλητή, στα σκατά να μείνεις μέσα!<br />
<br />
αμ τι νόμιζες, πως μ’ ένα κωλόχαρτο, μ’ ένα απολυτήριο Λυκείου<br />
θα γίνεις και διευθυντής σε δικό σου γραφείο <br />
με μια ιδιαιτέρα γραμματέα, να της πιάνεις τον κώλο; Δε σφάξανε!<br />
<br />
“ξέρετε κύριε Κόκκινε, θέλουμε έναν ικανό πωλητή για τις εξωτερικές <br />
πωλήσεις των προϊόντων και υπηρεσιών, της εταιρίας μας...”<br />
(ώστε να αυξήσουμε τα φράγκα στις τσέπες του αγαπημένου μας εργοδότη<br />
συμπληρώνω εγώ, να τον κάνουμε πλουσιότερο, να αγοράσει ο Χριστιανός<br />
ένα ακόμα Land Rover για το εξοχικό του, που δεν έχει δεύτερο ο φουκαράς<br />
να μας πει και μπράβο)<br />
“...που θα χτυπάει τις πόρτες σε πελάτες του πελατολογίου μας,<br />
για να ανανεώσουν την ήδη υπάρχουσα συνδρομή τους, ή να εγγραφούν<br />
συνδρομητές εκ νέου, σε ένα από τα προγράμματά μας”<br />
<br />
κατάλαβα, λέω εγώ από μέσα μου, για μαλάκα ψάχνουν, όπως όλοι άλλωστε<br />
αλλά ας κάνω κι εγώ δυο ερωτησούλες, να δούμε αν τελικά συμφέρει κάτι<br />
στην όλη ιστορία, ή μήπως είναι τίποτα χειρότερο που δεν έχουμε ξανακούσει<br />
“παρέχει παρακαλώ, αυτοκίνητο η εταιρία, για την μετακίνηση του πωλητή;”<br />
“δυστυχώς όχι κύριε Κόκκινε (φάε σκατά λαέ, δηλαδή) αυτό είναι έξω<br />
από τις προβλεπόμενες παροχές για την συγκεκριμένη θέση<br />
θα χρειαστεί να μετακινηθείτε με το δικό σας όχημα, εφόσον διαθέτετε”<br />
<br />
αχα, δηλαδή θα πληρώνω 20 ευρώ βενζίνα, για κάθε 30 χιλιόμετρα<br />
που καίει το Datsun μου του ’80, για να συμβάλω στα κέρδη της επιχείρησης<br />
και να πουλάω τα προϊόντα του μεγαλοβιομήχανου με την Porsche<br />
πολύ ωραία, αυτό είναι λοιπόν η ισότητα στην εργασία και η αξιοκρατία!<br />
<br />
“πείτε μου παρακαλώ (ρωτάω πάλι εγώ, κάνοντας τον μαλάκα, από περιέργεια)<br />
ποιο θα είναι το ύψος της αμοιβής, για την εν λόγω απασχόληση;”<br />
“η εταιρία μας παρέχει τον βασικό μισθό στους συνεργάτες της<br />
(ο οποίος είναι 575 ευρώ αυτή τη στιγμή, αξίζει να σημειώσω)<br />
και tips από τις συμφωνίες ανανέωσης, των συνδρομών των πελατών μας”<br />
<br />
ούι μάνα μ’ εδώ ο κόσμος δεν έχει να φάει, κι εγώ θα περιμένω tips<br />
από υποτιθέμενες συμφωνίες με τους πελάτες, για εκ νέου συνδρομές<br />
χα-χα-χα σας γελάσανε! Πουλήστε μόνοι σας τα προϊόντα σας<br />
με τα Land Rover της εταιρίας, κι αφήστε με εμένα στο ταμείο ανεργίας...<br />
<br />
τι τα έχετε έξω, ρε αληταραίοι, και σκονίζονται τα έρμα;<br />
περιμένετε να ζήσω με 575 ψωροευρώ και ανύπαρκτα χαρτζιλίκια; Βρε ουστ!<br />
<br />
χαιρέτησα το ξανθό μουνάκι και την ευχαρίστησα, για την ευφράδεια του λόγου της<br />
όπως επίσης και για τους ήχους από τις μπότες της, που μου δίνουν υλικό<br />
για άλλα 500 ποιήματα, έριξα και μια κλεφτή ματιά στο κιλοτάκι της<br />
να πάρω τη δουλειά για το σπίτι, κι έφυγα κακήν κακώς!<br />
<br />
έτσι είναι κανάγιες, προκειμένου να γίνω γρανάζι του καπιταλιστικού σας<br />
συστήματος, χίλιες φορές άνεργος, ζώντας με λιγότερα και πιο ποιοτικά!<br />
ουστ παλιοαπατεώνες, φραγκοφονιάδες! Το ταμείο ανεργίας με θρέφει, όρνεα!<br />
<br />
<br />
[align=center]γιώργος_κ[/align][/B]<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2007</td><td valign=top></td></table><br />