Ζω και γράφω τη δική μου μέρα

Δημιουργός: ΤΟΞΟΤΗΣ, Γιάννης Βογιατζής

Αφιερωμένο στη Zucchero. .........και στη ποίηση. Λίγο ετεροχρονισμένο αλλά δεν πειράζει. Ελπίζω να μην μου κρατήσει κακία. Καλό σας απόγευμα. Μου λείπετε αλλά η πολύ δουλειά......βλέπετε......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center]Η κάθε μέρα ζει και γράφει τη δική της ιστορία.
Εγώ ζω και γράφω τη δική μου μέρα.

Προκαλώ και ζω την απόλυτη περιπέτεια, σε τόπους άγνωστους.
Η εξέλιξη της κάθε μιας εξάπτει και ερεθίζει την ανακάλυψη της δράσης.
Άλλοτε διασκεδαστικές κι ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες και κοπιαστικές.
Μα αν δεν ταξιδέψεις, αν δεν ακολουθήσεις την καρδιά σου πως θα μάθεις;
Πως θα εξιχνιάσεις τα μυστικά;
Πως θα κατανοήσεις την ύπαρξή τους;
Πως θα παραβιάσεις τους νόμους του εφικτού;
Πως θα προκαλέσεις τα όρια του άθλου σου;
Είναι κι αυτή η έλξη της περιπλάνησης που σε ……….. μαγνητίζει.
Παρασύρεσαι από το πάθος και τη λαχτάρα.
Υποταγή στην έρευνα.
Δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει.
Η περιπέτεια ξεκίνησε σαν εισέβαλα στο παρθένο δάσος της καρδιάς της.
Ο ανταγωνισμός σκληρός.
Βάλτοι, χείμαρροι, απότομες πλαγιές, φαράγγια, βάραθρα κι απάτητα μονοπάτια.
Πυκνή βλάστηση, γρανιτένιοι λόφοι, χιονισμένες βουνοκορφές.
Ορμητικοί καταρράκτες και ποτάμια, σμαραγδένιες λίμνες.
Ήταν κι αυτές οι συστάδες δένδρων που προστάτευαν την έλευση κάθε ξένου.
Ασύλληπτες όσο και πρωτόγνωρες εικόνες.
Με πλημμύρισαν, με μάγεψαν,………… με τύφλωσαν τα χρώματα.

Ήθελα να τολμήσω.
Έτσι κι αλλιώς δεν είχα μάθει να εγκαταλείπω.
Διεκδίκησα με κάθε τρόπο να πρωταγωνιστήσω.
Να βρεθώ στην καρδιά του «παρθένου» δάσους.
Βρέθηκα αντιμέτωπος με τα στοιχειά του, με την ανέγγιχτη ομορφιά του.
Αναρριχήθηκα στις απόκρημνες πλαγιές του, ανέβηκα στα βουνά του.
Μεταμορφώθηκα σε χρυσόψαρο και βούτηξα στα νερά του.
Σε πεταλούδα να πάρω λίγο απ΄ τη μυρωδιά του.
Σε μέλισσα να δανειστώ τη γύρη απ΄ τα λουλούδια.
Σε αηδόνι να σιγοντάρω στα τραγούδια.
Σε φύλλο για να ακούσω το άγγιγμα των ψιθύρων.

Κι έμεινα μόνος μαζί τους.
Τους μίλησα, ………. με άκουσαν.
Με καλωσόρισαν, ……….. κι άνθισαν.
Με φιλοξένησαν, ……… και τ΄ αγάπησα.
Γνώρισα το φυσικό κάλλος.
[color=green]Ανακάλυψα……….….. τον κήπο της Εδέμ.[/align][/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2007