βροτός

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

καλό Πάσχα σε όλους τους στιχοσυντρόφους..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκιρτά ο κόσμος
Η αναπνοή του συριγμός ανάλαφρος
Γέλιο παιδιού
Μουσική από βότσαλα μύρια
που σε γιγάντια χούφτα στριμωχτήκαν.

Ποιος τα δονεί;
Ποια μουσική ρυθμό τους δίνει;

Κανείς δε στάθηκε ακόμη τόσο αδήριτα σοφός
για να το πει.
Κι ίσως καλύτερα έτσι.

Ο βροτός βροτός γεννήθηκε.
Μοίρα τον μοίρανε βαριά
όλο να φεύγει.
Κι αν ίσως κάποτε μια βαρυγκώμια τον ταράσσει
είναι που μόνο αυτός
έχει τη Γνώση,
βαρίδι που τον σέρνει αδιάκοπα στη γη
δεν τον αφήνει ανάλαφρα να ταξιδεύσει

Πόσες σταγόνες λευτεριάς χωρούν
σ’ ένα στήθος χωμάτινο;

Να με ρωτάς
Κι εγώ να ρίχνω τη ματιά στο χώμα

Κι ύστερα αντάμωσα το βλέμμα σου
να καίει
με λάμψη απόκοσμη κι ονειρική

κι είδα το στήθος το χωμάτινο
ποτάμι ορμητικό να κλείνει στα έγκατά του
και τα αιώνια ρωτήματα
θύελλα
να ταράσσουν τα νερά του
κοχλάζοντα
κραυγές να αναπέμπουν
είδα τη μοίρα να φεύγει απ’ τον βροτό
με ουρλιαχτά να αποχωρίζεται τη φύση της

και μένει πια
μονάχα ο νους
και η ψυχή
και αυτή η κραυγή

και η Γνώση
σπάει σε σταγόνες χίλιες από υγρό
μυριάκριβο
που όλο σταλάζει στην ψυχή
αυτού που είπαν θνητό
και άοπλο
και μόνο

Πόσες σταγόνες λευτεριάς
ένα στήθος χωμάτινο μπορεί να αντέξει;

Όσες και οι κραυγές
Που ηχούν στα πέρατα του κόσμου
Αιώνες τώρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2007