Το Καφωδείο

Δημιουργός: Avalon, william Smith

....Πολεμική αναφορά μιας τεκίλας ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Νυχτώθηκα πάλι μέσα σε αυτό το καφωδείο
εδώ είναι όλα παράξενα αλλά και τόσο ίδια
ακούς ήχους μαγικούς της εξοχής
και θορύβους της πόλης
αναπνέεις καθαρό αέρα αλλά και βρόμικο χαρμάνι του δρόμου[/I]

Πέρασα μέσα απο τις κακοτοπιές των ξένων τρόπων
και βρέθηκα σε αυτό τον παράδρομο με τα λιγοστά φώτα
γέρασα να περιμένω τα αναλφάβητα χαμπέρια μου
τυλιγμένα σε ένα παλιό πάπυρο.
Χαρές και λύπες στο ίδιο χρώμα
θάνατος και ζωή ίδια γεύση

[I]Μόνο η μουσική επένδυση αλλάζει
και τα ρούχα που αλλάζω κάθε μέρα
για να νιώσω άλλος άνθρωπος.[/I]

Προσεγγίσεις ,αναφλέξεις και πυρκαγιές
έχω μέσα στη ψυχή
βρήκα κι άλλα ποτήρια να τσουγκρίσω
σε αυτή τη γωνιά
και άλλους τόσους να ξεσκίσω με λόγια μαχαίρια

[I]Στην Εθνική του πουθενά βρίσκομαι και στην οδό του κάποτε
εκατό χιλιόμετρα μακροβούτι έξω απο τα σύνορα του πάντοτε[/I]

[I]Νυχτώθηκα πάλι σε αυτό το καφωδείο
με την άφθονη τεκίλα στα χείλη μου
να πνίγει δυο στάλες ζωής
είναι μια απο τις φορές που πάλι μιλάει
ο άνθρωπος που διαμαρτύρεται μέσα μου[/I]

Είναι μια απο τις φορές που ακατάστατες σκέψεις
γίνονται χειρόγραφο
και κλείνονται σε ένα μπλόκ τετραδίου
είνα στιγμές που θέλεις με κάποιον να μιλήσεις William
και έχεις μπροστά σου μόνο πόλεμο

[I]Μπορείς να φωνάξεις πιο δυνατά απο την κραυγή σου;[/I]
Δοκίμασε....

[I]η Ειρήνη πάντα θα σε περιμένει για να γαληνέψεις... [/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2007