Το Παιχνίδι της Αυγής

Δημιουργός: Ekptotos Fylakas Aggelos, Κωνσταντίνος Σκοτεινιώτης

...Αφιερωμενο στη τελευταια Αυγή ερωτα στην ζωη μου... Τωρα και παλι σκοταδι για μενα ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν παιδί παράξενο, ετούτη η μικρή
και 'γω παιχνίδι λούτρινο, με χαμηλή τιμή
εγώ ματάκια γυάλλινα κι' αυτή μελαχρινή
εγώ καρδιά απο μάλαμα κι' αυτή τη λέν' Αυγή

Γίναμε φίλοι αχώριστοι κι' ας ήτανε "φτηνή"
ζούσε μες την απόρριψη που μοίραζε η κουτή
και εγώ χεράκια μάλλινα της ζέσταινα την ψυχή
και εγώ χειλάκια πάνινα της ψιθύριζα την ζωή

Μα η ζω'η την μέθυσε κι' απο το λούτρινο απαιτεί:
" 'συ που με ξέρεις κοίτα με! Τι θέλει αλλαγή ;"
και εγώ μυαλό απο άχυρα δεν ήθελε δα πολύ
και η ματιά απο γυάλλινη έγινε ερωτική...

Μα απο φοβία δεν είπα τίποτα... προτίμησα την σιγή
κι' απ' την λατρεία μου την άλλαξα... την έκανα θεική!
και με πυγμή ατσάλινη...! θυσία Τρομερή ...!
μα σε στιγμή ακατάλληλη...! Της βρήκα εραστή...!

...και η βροχή ασταμάτητη...! Το λούτρινο πενθεί...!
"μα τώρα είν' χαρούμενη και αυτό να μου αρκεί!"
κι' όσο μπορεί το πάλεψε... ήθελε να πεισθεί!
μοίρα σκληρή, δεν άντεξε ... ήθελε την μικρή...!

Μα ήταν παιδί παράξενο, ετούτη η Αυγή...
Τον εραστή απάτησε και έμεινε μοναχή
και εγώ αγάπη ανθρώπινη ... την ήθελα πολύ
και εγώ αγάπη αβάσταχτη ... της είπα τα προφανή...

Τόσο που την αγάπησα ... Μα όχι όμως κι' αυτή!
και η μικρή αφήνιασε ! με μίσησε ! ... ΓΙΑΤΙ ;
και σε όλους μ' εξευτέλισε με ψέμα, χωρίς ντροπή...
"Πως να 'γαπά ένα Λούτρινο; Μια θεά; ΜΠΟΡΕΙ ;;; !"...

Τώρα εγώ ματάκια γυάλινα και αυτή σιωπηλή
και την καρδιά απο μάλαμα την λάβωσε αυτή...
Δεν θέλω την θυσία μου, για 'κείνη φυλακή
και η Αυγή, η αγάπη μου, το δρόμο της να βρεί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2007