Στο θέλω δεν χωρά ποτέ γιατί

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δες με, μεγάλωσα με χέρια ανοιχτά
Κοιμόμουν ακουμπώντας το φεγγάρι
Ύστερα ήρθαν τα χρόνια τα τυφλά
Κι όσο κι αν έβλεπα δεν έπαιρνα χαμπάρι…

Μα δεν κουράστηκα ανόητα να ζω
Ούτε περίφραξα με τοίχους την ψυχή μου
Κι αν περπατάω προς τα πίσω τον καιρό
Είναι γιατί με συγκινεί η αλλαγή μου…

Κι αν δεν απέκτησα ακόμα δυο φτερά
Μ’ αρέσει μες στο χώμα να φυτρώνω
Σαν δέντρο που ανέβηκε ψηλά
Στα ίδια μου τα λάθη σκαρφαλώνω…

Μ’ αγάπησα κι αυτό είναι πολύ
Καλύτερο απ’ το τίποτα πιστεύω
Στο θέλω δεν χωρά ποτέ γιατί
Δεν έμαθα να ζω μα το μαθαίνω…



www.mymythos.eu

Σάββατο και Κυριακή από τις 11 μέχρι όσο αντέξουμε….
(Κώστας Μπαρμπαγιάννης)
Μύθος και Φαντασία)
2310-869 769

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2007