Δε γνωριστήκαμε ποτέ

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Μιά αληθινή ιστορία,μιά εξομολόγηση,δέκα χρόνια πρίν...
καλή αντάμωση...29/9/1994

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποια ψυχή με κοιτά από ψηλά
κάποιο αστεράκι
όσο δικό σου και δικό μου
μεσ' στου δωμάτιου την ελλειπή σκιά
όπως απλώνεται αγγίζει
το ειδωλό μου...

την έστειλα εγώ να με κοιτά
να μου θυμίζει
τον παράλογο εγωισμό μου
δεν ήτανε φτιαγμένο από παλιά
η αίσθηση να γίνει φονικό μου

Δε γνωριστίκαμε ποτέ
γιά πάντα μείναμε ξένοι
αν και θα το θελα
να γίνεις ήρωας μου
και να 'μουνα εγώ οδηγητής
δε γνωριστήκαμε ποτέ
γιά πάντα μείναμε ξένοι
καλό ταξίδι στην απόλυτη ζωή
καλή αντάμωση στου χρόνου
τους καθρέφτες..

Μέσα στου άσπρου την αποδοχή
τα νεύρα που ποτέ δε θα τα νιώσεις
το κλάμα που ποτέ δε θ' ακουστεί
έχεις ευθύνες γιά να αποδώσεις

δεν είναι λόγος είναι ενοχή
δυό χέρια να απλώνονται στο χώρο
δεν έψαχνες ποτέ μιά αφορμή
να συνδεθείς με ένα δορυφόρο

κάποια ψυχή με κοιτά από ψηλά
είναι ο δολοφονημένος άγγελος μου
είναι ο γιός μου που με χαιρετά
κι ο πόνος είναι ολότελα δικός μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2004