Φτιασίδωμα

Δημιουργός: Nocturna_, Ελένη..(έτσι μου' παν ..)

Στέλλα..δικό σου ..γιατί ; Ε είναι η πρώτη φορά που ανεβάζω κάτι παλιό ..κι ας μην πάλιωσε - ωρίμασε ποτέ του..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πίσω από τη στέρεα μόνωση, που σα φόδρα ακοής,
σα φίλτρο βεβαρημένο με κατακάθια αναμνήσεων,
τύλιξε τις πληγές της σκέψης σου
Μ' ακούς..
Είναι φανερό πως μ' ακούς...
Πίσω από την κάλπικη σκληράδα της φωνής,
οπλισμένη μ'αλφάβητο αιμοβόρικα ελεγχόμενο,
έτοιμη να συρράψει χαμόγελα σε ένα σάρκινο τρέμουλο,
με λούζεις..
Με δακρυσμένα ουρλιαχτά με ραίνεις..
Κάτω από την σφιχτή γροθιά που πληγώνει το τραπέζι,
και στον αέρα που ασφυκτιεί ανάμεσα στα ζορισμένα δάχτυλα,
μ' αγκαλιάζεις σα συρματόπλεγμα..
Χάδι, χάδι μπήγεσαι στο "τότε" της απαλότητας σου..
Κι ένας εγωισμός, απομεινάρι στιβαρό, πιόνι σκακιέρας
που πάει μόνο μπρος, πάντα επιτίθεται..
Σαν όξινο πρωτοβρόχι..
Ξεφλουδίζει καυστικά τις αντοχές μου, φολίδα τη φολίδα..
Παρακαλητά δε μου' μειναν κι οι προσευχές επιστράφηκαν
λόγω αγνώστου παραλήπτη..
Σαν μάθεις να με κοιτάς πάλι στα μάτια
και πεις πως μ΄έχεις πεθυμήσει..
Να με διαγράψεις απ' τη λίστα των ενόχων σου..
Ίσως προλάβω να σε ζήσω λίγο ακόμα,
πριν με ξεψυχήσεις στο πλευρό σου
..και δεν πάρεις μυρουδιά..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2007