Μείνε μακριά μου

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

{Ομοικαταληκτική και μετρική σπουδή. Σαν έτσι να το δείτε...) - αφιερωμένη (η σπουδή)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μείνε μακριά μου

Βλέπω το φως της ροδαυγής αργά να σβήνει,
να μ’ αγκαλιάζει
το μαύρο πέπλο της σιγής και να με πίνει,
το ριζικό πετροβολώ και το πληγώνω
μα δε με νοιάζει,
έχω πια μάθει να γελώ και με τον πόνο.

Έχω το στίγμα της ντροπής δώρο γαμήλιο
στα κρίματά μου,
κι είδα το τέλος της αυγής χωρίς τον ήλιο.
Κι εσύ κοντά μ' ακολουθείς μ' ένα σου χάδι
στα βήματά μου
γιατί φοβάσαι μη χαθείς μες στο σκοτάδι.

Μα σύντομα καταστροφή με προδικάζει,
κι ότι βαδίζω
δρόμος χωρίς επιστροφή, -μα δεν πειράζει-.
Πάρε μονάχα το χυμό της μιας ημέρας...
το μέλλον γκρίζο,
σύντομα θά ‘χει τελειωμό και θάν’ αέρας.

Σαν θα με δεις να ασταθώ, στάσου μακριά μου,
και μη κοιτάξεις
σε πιο σοκάκι θα χαθώ με την σκιά μου.
Μία της νιότης μου πνοή κράτησε μόνο,
δάκρυ μη στάξεις
κι ούτε ν’ ακούσεις τη βοή από τον πόνο.

Τον τελευταίο μου χορό, μη μου χαρίζεις.
Τον έρωτά σου
πονετικά σ’ εκλιπαρώ μην χαλαλίζεις…
Κλείσε την πόρτα σου και σύ, σου το προστάζω
κι ύστερα χάσου
πιάσε τη ράβδο τη χρυσή, -που εγώ δειλιάζω-….
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2007