Το Τελος της Αθωοτητας

Δημιουργός: name_dsp, Dimitris Spanakis

Το οριστικό τέλος της αθωότητας, ήταν μόλις μερικές δεκαετίες πριν!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

Θα γράψω ένα έμμετρο, που μ’ αρέσει,
θα αρχινά με το κουκί και το ρεβίθι,
για να τελειώσω ένα παραμύθι,
που η γιαγιά μου το άφησε στη μέση!

[B]Το παραμύθι του ψαρά[/B]

Ένας ψαράς ψάρευε με καλάμι,
κι έπιασε ένα ψαράκι ένα δράμι,
που όπως στο αγκίστρι σπαρταρά,
παρακαλεί με δάκρυα το ψαρά:

- Ψαρά μου άσε με να μεγαλώσω
κι εγώ ορκίζομαι να στο πληρώσω!
Έλα σε ένα χρόνο να με πιάσεις,
που θα είμαι μια οκά για να χορτάσεις!

Του άρεσε η ιδέα του ψαρά και το ρωτάει:
- Πως είμαι σίγουρος πως θα το πράξεις?
και το έξυπνο ψαράκι του απαντάει!
- Αρκεί φορές τρεις, Νου, να με φωνάξεις!

Πάει ξανά ο ψαράς σε ένα χρόνο
και το φωνάζει τρεις φορές, Νου, μόνο
και ένα ψάρι απ’ το βυθό του ωκεανού
του απαντά: - Φύγε, γιατί δεν έχεις νου!

Με του ψαρά το πάθημα γελούσα
και τη γιαγιά μου σα παιδί ρωτούσα:
- Ήταν γιαγιά μου τόσο βλάκας ο ψαράς?
- Ήταν αθώος όπως τότε όλοι, ο φουκαράς!

………………………………..

Στα δεκαοχτώ ένα κορίτσι είχα αγαπήσει
και ζούσαμε του έρωτα το μεθύσι,
μα όταν ρωτούσα, αν με αγαπούσε … τόσο!
- Περίμενε πρώτα να μεγαλώσω!

μου απαντούσε και πιστοί στα ήθη,
- είχα ξεχάσει της γιαγιάς το παραμύθι-
όταν θα παντρευτούμε βάζαμε όρο,
να το φυλάξομε αυτό… το θείο δώρο!

Μέσα στου έρωτα τη ζάλη και χαρά,
είχα ξεχάσει την ιστορία του ψαρά
και όμως σήμερα φωνές του ουρανού
ακούω να μου λένε, πως δεν είχα τότε νου!

…………………………………

Έτσι τελειώνω της γιαγιάς το παραμύθι,
τώρα που αλλάξανε τα έθιμα και ήθη,
στην ιστορία του ψαρά και τις δικές μου
προσθέτω για τρεις αγαπητικιές μου!

*Ο*[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2007