Έπ-αίτιος

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Επέτειος μαύρη… (η αλλαγή τίτλου οφείλεται σε έκλαμψη του balistreri... thanks)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλο το απόγευμα
έπλεα ανάμεσα στα τοπία της καρδιάς μου.
Μάζεψα λίγα και σου τα πρόσφερα.
Δεν ξέρω αν έφτασαν.
Απ' το πρωί έχω μια αναστάτωση
που μ' έχει καταβάλλει.
Έτσι, περιμένοντας τη νύχτα
αποκοιμήθηκα στην προσμονή της αγκαλιάς σου.
Ξύπνησα έντρομη αναταράσσοντας τα μεσάνυχτα
Όλα σε αναμονή
Εσύ πουθενά
Τα φώτα αναμμένα, τα παράθυρα ορθάνοιχτα,
η μουσική να χαράζει τα υπόγεια ρεύματά της,
στους ταλαιπωρημένους εφιάλτες μου
Ο υπολογιστής να ψεκάζει αστρόσκονη
σ’ ένα δωμάτιο φορτωμένο θλίψη
Έξω, η σιγή νεκρική, η πόλη σε λήθαργο
Σιωπή
Σε αναζήτησα.
Κανένα ίχνος. Κανένας ήχος
Η αναχώρησή σου τετελεσμένη
Τελευταία μου ελπίδα τα ψηφιακά σου αποτυπώματα,
που πάντα τ' άφηνες σε κοινή θέα
να λαχταράει η έκπληξή μου
Κωδικοποιημένα κι αδάκρυτα πλέον
Σαν ίχνη σκουριάς σε παλιό καθρέφτη

Χάιδεψα τα τελευταία λόγια σου
κι άρχισα να κλαίω.

(2004) τροποποιημένο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-06-2007