Το κλάμμα του λύκου

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

...πέντε μερόνυχτα... από σήμερα μέχρι και την Κυριακή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λυκόπουλο που ξενυχτά,
του φεγγαριού ξανοίγει,
κλάμματα βγάνει κι ουρλιαχτά,
και τσ' ουρανούς τσ' ανοίγει...

'Αστρα, φεγγάρι κι ουρανέ,
τον πόνο μου γροικάτε;
Πέντε μερόνυχτα, καλέ,
άραγε με θυμάται;

Να μπόρουνα να σ' ανεβώ,
να μου 'ριχνες μια σκάλα,
απ' τα ψηλά για να τη δω,
και να χαρώ μια στάλα.

Γιάντα παιδί να 'μαι τση γης;
Γιάντα φτερά δεν έχω;
Γιάντα τσι πόνους τση πληγής
να μη μπορώ ν' αντέχω;

Δεν έχω λόγο μπλιο να ζω,
κι ελπίδα μπλιο να υπάρχω,
έφυγε κείνη π' αγαπώ,
και μου μακραίνει αλάργο.

Μες στσι δαγκάνες θα πιαστώ,
θα πέσω απ' τα χαράκια,
στα πρινοδάση θα κλειστώ,
και θα πνιγώ στα ρυάκια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2004