Ο κουρέας της Newtown

Δημιουργός: Λύχνος του Αλλαδίνου

Γράφτηκε για ένα φίλο κομμωτή πριν από μερικά χρόνια σαν δώρο για τη γιορτή του...πατάει πάνω στο "μαύρο γάτο" του Βασίλη. Για την περίσταση αντικατέστησα το όνομα του φίλου σε 2-3 στίχους...και βουαλά! Καλό ΣΚ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν ένας κομμωτής που ήταν μαλλιαρός,
Και όλοι τον φωνάζανε "της τρίχας ο γιατρός".
Τα μαλλιά του έφτιαχνε λίγο κατσαρά,
Κι όταν ζεσταινότανε είχε αλογοουρά.

Τις Κυριακές Αρμενιστή στο κάμπινγκ αραχτός,
Κι όλοι όταν τον βλέπανε λέγαν : "να ο γιατρός"
Γιατί ξεχνούσε ο άμοιρος και μνήμη είχε κακιά
Κι όταν σχολούσε έφευγε μαζί με την ποδιά.

Μια μέρα κει που κάθονταν περνάει ένας μικρός
Και όταν τον είδε φώναξε, "μαμά ! οδοντογιατρός!"
Και μια γιαγιά που το άκουσε ήρθε γοργά σιμά
Και αρχίζει να του εξηγεί στο δόντι πως πονά.

Και αυτός τότε προσπάθησε να της εξηγηθεί
Μα εκείνη δεν τον άκουγε, απ' τον πόνο είχε πρηστεί.
Και τι να κάνει ο άμοιρος, τις λέει φωναχτά
"Γυναικολόγος είμαι εγώ λυπάμαι , βρε γιαγιά".

Τι το ΄θελε όμως να το πει , δεν ήξερε ο φτωχός
Μια γκαστρωμένη φώναξε "στα σκέλια μου καπνός"
Κι αυτός άλλο τι να 'κανε, πετάει την ποδιά,
Και μες στη θάλασσα βουτά και φεύγει μακριά.

Ξωπίσω του οι συγγενείς τον κυνηγούν ξανά,
Φωνάζουν και οδύρονται πως σπάσαν τα νερά!
Κι αυτός άλλο δεν άντεξε τους είπε ορθά -κοφτά
Άμα την ξεγεννήσετε της κόβω τα μαλλιά,
Γιατί κουρέας είμαι εγώ με όνομα ξακουστό,
Δεν είμαι οδοντίατρος, ούτε ο Ζακ Κουστώ!

Στη Newtown επέστρεψε και ορκίστηκε ξανά,
Απ' το κουρείο σαν σχολά να βγάζει την ποδιά.
Και ο παπαγάλος ρώτα τον αν θέλεις να σου πει
Του barber τα καμώματα και άλλα συναφή !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2007