Ανεκπλήρωτο

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Εχω θαλασσες στίχων να σε στολίσω μα τα χείλη μου σταλάζουν λίγες μονάχα λέξεις. Ισως ο έρωτας να είναι η τέχνη του ανέκφραστου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε πέρα απ' τα σύνορα της φυγής θ' ανταμωθούμε
και θα ΄ναι σαν να γνωριζόμαστε για πρώτη φορά.
Μα θα 'χουμε αγαπηθεί αιώνες πρίν την εφευρεση της αγάπης...

Είναι νύχτα.Την ώρα που κάθε αστέρι ανθίζει.
Η καρδιά μου ολάκερη μοιάζει με αυτόφωτο αστέρι.
Σε ψάχνω στον Πλουτώνα,στον Κρόνο, στη μικρή και μεγάλη Άρκτο
να κοινωνήσω τη θωριά, την περιπλάνηση σου...

Πάντα θα ψάχνω να σε βρώ.
Στα σύνορα του διαχρονικού ερωτα, στη φωταγωγία της πανσελήνου
στης γαλήνιας σιωπής τη συντροφιά.
Εκεί οπου ολα διασπώνται σε φώς...

Σε περιμένω.Εχω τον φάρο της ματιάς μου αναμμένο
κι ισια στο πέλαγο προσμένω να φανείς.
Φυλάω τα κύματα που θα σε φέρουν φεγγαρόλουστη στην αγκαλιά μου...

Υ.Γ

Οι νύχτες εχθρευονται τις νύχτες
γι' αυτό στο τέλος κάθε μάχης γεννιέται το φώς.
Οι έρωτες εχθρεύονται τους ανθρώπους
γι' αυτό παραμένουν πάντα ανεκπλήρωτοι.

Μετέωρος Άγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2007