Καταλαλιά

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ

Η Αγγέλα κι ο Σωτήρης,
ήταν,αδελφών,παιδιά.
- Αγαπιούνται,κι είναι κρίμα,..
μου το είπ' η παπαδιά.

-Θα στο πώ,μα,..τσιμουδιά,..
τίποτα,κρυφό,δε μένει,
κοίταξέ την,στην κοιλιά,
είναι, λένε,..γκαστρωμένη.

- Χάθηκε και η Αγγέλα,
είπε,κάποια 'κεί στη βρύση.
- Η καημένη,που να ξέρεις,..
ίσως,πήγε,να γεννήσει.
...........................
Κόπασε, η τρικυμία.
Εγαλήνεψε,το κύμα.
Δυό κορμιά,που είχε βγάλει,
τα 'βαλαν,στο ίδιο μνήμα.

Και,εκεί,στο χρόνο πάνω,
εφυτρώσανε,..δυό κρίνοι.
Μοναχά, η μάνα Γή,
μπορεί,δίκαια, να κρίνει!.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2007