Το Φράγμα του χρόνου

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Το Παρελθόν με τραβάει αριστερά μέσα στα μυστήρια και το μέλλον σαν μαγνήτης με ωθεί δεξιά σ' εκείνα που δεν έζησα ακόμα ποιό δρόμο να διαλέξω;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Τί είναι εκείνο που χαροπαλεύει μες στα σωθικά μου ;
τι είναι αυτό που με υπονομεύει σε κάθε μου στροφή ;[/I]

Η ζωή μου μοιάζει με παράσταση χωρίς περιεχόμενο
και ο χρόνος προχωρά συνεχώς με εμπλοκή...

[B]Το τώρα και το αύριο μπερδεμένα σε ένα ανυπόταχτο παρελθόν
μιας λησμονημένης μέρας
που τη σημαδεύω ακόμη απο το μακρινό μου πλανήτη
με το εξελιγμένο μου τηλεσκόπιο
για να διαβάσω τα ίχνη της ...[/B]

Βλέπω εκείνη την εικόνα που έχει πεθάνει χρόνια τώρα
κι όμως έχει σημαδέψει την καρδιά μου με την ανελγησία της

[I]Χαρούμενη μέρα μου είπανε ότι είναι η σημερινή
μα εγώ βλέπω γύρω μου μόνο θλίψη...[/I]

Θέλω να μπω μέσα στην εικόνα που τόσο αγάπησα
στο δρόμο που τόσο νοστάλγησα να περπατήσω ξανά
τα χρόνια είναι όλα μαζεμένα ανάκατα σαν τα μαλλιά μου
πάνω από το κεφάλι μου

[I]Ποιά είναι η αλήθεια και ποιό το ψέμα
ή μήπως ζω χαμένος σε ένα ζωντανό παρελθόν
που ίσως κάποιος άλλος απένανατι απο τη δική μου τροχιά
βιντεοσκοπεί στο μέλλον...[/I]

Παράξενο ταξίδι ο χρόνος William
κι ετούτη η γραφή που με υπονομεύει

[I]Μια παράξενη σκέψη με κυριεύει κι απόψε :[/I]

"[I]Eίμαστε τελικά όλοι πρωταγωνιστές σε μια ταινία
μέσα στο άπειρο , σε καμπυλωτή τροχιά
σε ένα έργο που έχει προβληθεί ήδη στο διενεκές της ψυχής μας[/I]

Σιγουρεύτηκα μετά το ψηφιακό σήμα
που έλαβα στα αναπάντεχα του μυαλού μου
που απλά μου επιβεβαίωσε ότι αυτό που πληκτρολογεί
αυτή τη στιγμή αυτό το κείμενο
δεν είμαι εγώ , αλλά το ολογραμμά μου
σε απόλυτη κυτταρική συγγένεια με το τίποτα..

[B]Η φωνή μου γαληνεύει
κι εκεί που όλα τελειώνουν ,
όλα ξανά αρχίζουν απο την αρχή..[/B]

[B][I]Έτσι ακατέργαστα William σαν έκρηξη
και σαν φως που έχει μάθει να σπάει το φράγμα του χρόνου
και του τόπου και να αγγίζει την αιωνιότητα.....[/I[/B]]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-07-2007