Ο Θεός Σάχλας παίζει με τη γη

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

χύμα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να ξέρεις θα θελα πολύ να σε προειδοποιήσω.
Είναι αυτή η αναθεματισμένη αίσθηση
άλλοι τη λένε έκτη
ή όραση της αύρας
άλλοι διεισδυτική ματιά
διορατικότητα, εμπειρία εξυπνάδα.
Αδιαφορώ πως ονομάζεται και τι είναι πια.
Έμαθα τυφλά να την εμπιστεύομαι.
Σαν αγριεμένο σκυλί που στην αρχή ήθελε
τ’ αφεντικό του να κομματιάσει.
Μα ναι. Αυτοραπίστηκα πολλάκις ωσότου
αρχίσω να την ακολουθώ τυφλά.
Λαγωνικό είναι που ξέρει να μυρίζει.
Το νιώθει.
Και δε σταματάει αν δεν το βρει.
Αηδίες θα μου πεις.
Πώς μπορείς να είσαι τόσο σίγουρη;
Μα πως!
Αφήνει πάνω στα χείλη μου
δυο ελεφαντόδοντα
καθώς αχόρταγα πίνω το γάλα.
Κι όσες φορές τα σκούπιζα
αφήνανε αυτή την πέτσα
μέχρι να βάλω νερό.
Μα η γνώση μένει.
Μένει πανάθεμά σε!
Ποτέ δε μ’ έχει γελάσει.
Μα μόνο φίλους μπορώ να προφυλάξω.
Αυτούς που ξέρανε κι αυτούς που θα τους μάθω.

Αρκεί να δω τα μάτια
... μετά τον αφήνω να εκτεθεί.

Με τα χρόνια καταλαβαίνω πιο γρήγορα.
Διάβολε, όποιες κι αν είναι οι αιτίες
τ’ αποτελέσματα πάντοτε είναι μετρημένα.
Τα ενδιάμεσα δε μ’ αφορούν πια.
Θα ‘πρεπε να αφορούν αυτούς που θα μπορούσαν
να τους σώσουν απ’ τον εαυτό τους και τους άλλους.
Μα ο Θεός Σάχλας παίζει παντομίμα με τη γη
και γελάει μαζί μας.
Κι εγώ κλαίω σε κάθε βεβαιότητα
που με συνταράσσει συθέμελα
μ’ αδυνατώ να προλάβω την έκρηξη.
Το ξέρω πως θα ’ρθει.
Φαντάσου ποιος θα βγει αλώβητος.
Και ποιος θα κείτεται έκπληκτα διαλυμένος
κι απόλυτα στραγγισμένος.
Ω Θεοί, γιατί δε μας αφήσατε την όραση
παρά μονάχα μέσα απ’ τον καθρέφτη;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2007