Σαν τον φοινικα

Δημιουργός: nikosman

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν το φοινικα αναγεννιεμαι μεσα απο τις σταχτες μου
καηκα μεχρι τα βαθη της υπαρξης μου
μαχαιριες μου μπηξανε στον ιστο της υπαρξης μου
και τα νηματα του εγω μου κοπηκανε στα δυο

σηκωνω τα φτερα μου ψηλα και τα δειχνω
και ο κοσμος με κοιταζει τρομαγμενος
το βλεμμα μου σπαθι που κοβει στα δυο
και το δερμα μου χρυσο στον ηλιο

οι σταχτες του αλλου μου εαυτου
διασκορπιζονται στον οριζοντα απο τον αερα
τους κανω τη κηδεια που τους αρμοζει
και την πλατη μου γυρνω στον οριζοντα

πεταω,φευγω μακρυα
παω πιο ψηλα και απο τον ικαρο
στο καστρο μου το χρυσο και διαμαντοστολισμενο
και στο θρονο μου να καθησω

ειμαι πια μακρυα απο ολους και ολα
και τιποτα δεν με αγγιζει
ολα τα κανω περα μακρυα
και μονος μενω και βασιλευω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2007