Άνθρωποι

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ Millie. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΕΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ. ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΟΤΕ ΤΕΛΟΣ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...
ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΜΟΙΡΑ
ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ, ΜΙΑ ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΛΟΓΙΕΜΑΙ

Οι άνθρωποι απελπισμένοι αναζητούν ελπίδες
Ψάχνουν να βρουν την αλήθεια
Μα όταν την βρουν, αν την βρουν, γυρίζουν την πλάτη τους σε αυτήν
και συνεχίζουν πάλι στο σκοτάδι
Οι άνθρωποι θυσιάζονται για την πατρίδα τους
Χύνουν το αίμα για τη σημαία τους
Οι ίδιοι πάλι, κλέβουν τη χώρα τους
Απατούν τους συνανθρώπους τους
Αδιαφορούν για την οικογένειά τους
Βρίζουν και χτυπούν τα παιδιά τους.
Οι άνθρωποι είναι απεγνωσμένοι.
Φτιάχνουν θεούς στα μέτρα τους.
Λατρεύουν ό,τι θέλουν όπως θέλουν.
Μαλώνουν για θεούς που ποτέ δεν αγάπησαν.
Για κόσμους που ποτέ δεν είδαν ούτε καν ονειρεύτηκαν
Κλείνονται μέσα σε σύνορα για να νιώσουν ασφαλείς
Χωρίζονται σε μαύρους, κόκκινους, άσπρους, κίτρινους
Γίνονται σπουδαίοι...
Φτιάχνουν μεγάλα κτίρια, σχολεία, αεροδρόμια, εργοστάσια, πάρκα, σκουπίδια,
παιδιά, τάφους, σφαγεία, πορνεία...
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε καλούς και κακούς
Χωρίζονται σε φυλές, εθνικότητες, χρώματα, ομάδες
Από τότε που υπάρχουν μόνο χωρίζονται
Ποτέ δεν ενώθηκαν.
Οι άνθρωποι θέλουν να ζουν κοντά σε ανθρώπους...
Αλλά ποτέ άλλοτε οι στέγες των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι καρδιές τους
τόσο απομακρυσμένες (έχει δίκιο ο Σαμαράκης)
Οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν
Άλλοι σοφοί, άλλοι τρελοί, άλλοι ανώνυμοι
Απογυμνώνονται, αποξενώνονται, αλλά παλεύουν
Αγωνίζονται να κόψουν το τσιγάρο, το χασίς, την ηρωίνη, την κοκαΐνη, τις φλέβες τους.
Οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος που λέει ψέματα σε άλλους ανθρώπους
Αυτό δεν θα το έκανε ποτέ ένας ελέφαντας σε έναν άλλο ελέφαντα
Ούτε μια μαϊμού σε μια άλλη μαϊμού
Οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος που σκοτώνει το ίδιο το είδος της
Κανένα άλλο πλάσμα δεν το κάνει αυτό
Θα ήθελα να σας αναφέρω για ανθρώπους βιαστές, παιδεραστές, δολοφόνους και
πολιτικούς
Θα ήθελα να μιλήσω για αρρώστους, για σακάτηδες, για όσους δεν μπόρεσαν να
ζήσουν μια ζωή όσο μια χελώνα, για εκείνους που δεν έχουν να φάνε, για εκείνους
που δεν έχουν να πιούνε, για εκείνους που πέθαναν πριν γεννηθούν επειδή κάποιοι
αποφάσισαν λάθος για εκείνους. Για εκείνους που αυτοκτόνησαν ψάχνοντας τη
λύτρωση από τη κατάντια αυτή
Για όλους εκείνους που ψέλνουν ύμνους και προσεύχονται και ύστερα κοιμούνται
ήσυχοι.
Για εκείνους που βιάζουν τα παιδιά τους...
Για εκείνους που έκαναν το κακό καλό και το διδάσκουν στις πλατείες...
Για εκείνους που δεν έμαθαν ποτέ να αγαπούν με τη καρδιά, αλλά με τα λεφτά
Αλλά ξέρω τι θα μου πείτε
ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΕΤΣΙ
ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΠΛΕΥΡΑ
ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΛΙΓΑΚΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ

ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ
ΚΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΩ

Έχουμε κι ένα καλό σαν είδος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, εμείς οι άνθρωποι, σε
σχέση με τα άλλα πλάσματα που δεν έχουν κάτι παρόμοιο
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ
AΚΟΜΑ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-10-2003