Ζωής κομμάτι μου

Δημιουργός: Κερασάκι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Zωής κομμάτι μου...


Θέλω να μπω στο απέραντο...
θέλω να δω τα αστέρια... θέλω να δω την άσπρη εικόνα του ουρανού...
θέλω μες στο φθινόπωρο να ζήσω σαν πουλί και να πετάω...
θέλω στο σκοτάδι ενα πρωί μόνη να μη πονάω...
τόσες γύρω μου ζωγραφιές έχω μάθει να αγαπάω
εικόνες τρέμουνε θολές στα μάτια που κοιτάω
το βλέπω καθαρά εγώ, αντίκρυ δε θοράω
κι όμως εσύ με μάγεψες γλυκιά ανάμνηση μου
που κάποτε καθόσουνα στης πόρτας το σκαλί μου
κάποτε με θυμήθηκες ύστερα από χρόνια
και με καταδίκασες να σ σαγαπω αιώνια
Μελαγχολική σκέψη, ουσία ανεπαίσθητη..
ουσία ανούσια στο παιχνίδι του μυαλού μου
και η καρδιά μου μια σφαίρα απο διαμάντια για την δική σου ψυχή
για την δική σου όψη, για την δική σου πνοή...
εσύ... εσύ τότε εγκατέλειψες της ζωής μου το πιο ιερό κομμάτι
το δικό σου κομμάτι, το πικρό μου κομμάτι...
στάλα στάλα κατέβαινες εκείνη την μικρή σκάλα σαν άνεμος
και μετά χάθηκες κινούμενος στο βυθό των αναμνήσεων μου.
Εκείνο το σεντούκι δε το έχει δει κανείς ποτέ
ναι εκείνο που μου πρόσφερες χωρίς την έγκριση μου
σε αυτό το μοιραίο δράμα που είμαστε πρωταγωνιστές
εσύ πήρες μετάλλιο και εγώ ένα δρόχο χωρίς τέλος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2007