Οι αράχνες

Δημιουργός: Michelangelo, Μιχάλης/Άγγελος

Στην Ευγενία που την αγαπώ πολύ και στης αράχνες που ελπίζω να γυρίσουν!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκοτώνω την ημέρα, μυρίζω τον αέρα.
Οι συσκέψεις σου περνάνε, στον δρόμο σταματάνε.
Τελειώνει ο καιρός σου, δεν βρίσκω τίποτα δικό σου.
Οι αράχνες σου σε άφησαν και όλο κλαις!!!

Οι φίλοι σε αλλάζουν, κάπου αλλού σε βάζουν.
Μάνο δύο ματάκια και δυο γλυκά χειλάκια.
Σου κρατάνε παρέα και περνάς ωραία.
Οι αράχνες σου σε άφησαν και όλο κλαις!!!

Παίρνεις την μηχανή σου, κρατάς την αναπνοή σου
Πατάς το γκάζι τίποτα ποια δεν σε νοιάζει.
Τρακάρεις στον τύχω σε βάζουν στον γύψο
Και οι αράχνες σου σε άφησαν και όλο κλαις!!!

Είναι μια αγία η δικιά σου σωτηρία
το φιλί της με στέλνεις, σε άλλο κόσμο με παίρνει.
Μόνο αυτή με καταλαβαίνει τίποτα άλλο δεν μένει.
Μα οι αράχνες σου σε άφησαν και όλο κλαις!!!

Παίρνεις την μηχανή σου, κρατάς την αναπνοή σου
Πατάς το γκάζι τίποτα ποια δεν σε νοιάζει.
Τρακάρεις στον τύχω σε βάζουν στον γύψο
Και οι αράχνες σου σε άφησαν και όλο κλαις!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2007