Ακροβατώ στην τρέλα

Δημιουργός: Michelangelo, Μιχάλης/Άγγελος

Στην Ευγενία που την αγαπώ πολύ!!!Και ευχόμενο να είσαι πάντα εδώ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρύβομαι στο χρόνο που περάσαμε,
χάνομαι στον δρόμο που χαράξαμε.
Μα ακόμα δεν κατάλαβα γιατί δεν βρίσκω φως,
το μόνο που μου έμεινε είναι πως σ' αγαπάω ο τρελός.

Κλαίω για τα όνειρα που έκανα μικρός,
αφήνομε στα κύματα γιατί είμαι δειλός.
Μα ακόμα δεν κατάλαβα που 'χει κρυφτεί το φεγγάρι
και εύχομαι δειλά να έρθει να μας πάρει.

Να μας πάει μακριά, στο ήλιο του Σαββάτου,
να γίνουμε παιδιά.
Να μας πάρει μακριά, στα αγκάθια κάποιου κάκτου,
να λυτρωθώ ξανά
μες την δικιά σου αγκαλιά
να λυτρωθώ ξανά.

Λέω τραγούδια που μας άρεσαν,
γράφω στιχάκια που μας άλλαξαν.
Μα ακόμα δεν κατάλαβα που πάει το ποτάμι,
το γρύζω φως του ουρανού απόψε τι θα κάνει.

Λίνο γόρδιους δεσμούς που μας ενοχλούσαν,
αυτοκτονώ το πρωινό γιατί δεν μ' αγαπούσαν.
Μα ακόμα δεν κατάλαβα που 'χει κρυφτεί το φεγγάρι
και εύχομαι δειλά να έρθει να μας πάρει.

Να μας πάει μακριά, στο ήλιο του Σαββάτου,
να γίνουμε παιδιά.
Να μας πάρει μακριά, στα αγκάθια κάποιου κάκτου,
να λυτρωθώ ξανά
μες την δικιά σου αγκαλιά
να λυτρωθώ ξανά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2008