Τυμπανοκρουσία

Δημιουργός: ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ

Στην Στέλλα (just) Ελπίζω κάποια στιγμή τα ποιήματά της να τα ξαναεμφανίσει.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με τυμπανοκρουσίες των αγγέλων
Που ο ήχος τους προτού σιγήσει με προφτάνει
Σ’ ένα παράξενο τραγούδι από το μέλλον
Η αθωότητα μέλλεται να πεθάνει

Λόγω περίστασης και λίγο πριν την άλωση
Ανάβει πράσινο η καρδιά και προχωράει
Την άνευ όρων πάει να κάνει την παράδοση
Μα είναι μικρός ο κόσμος για να την χωράει

Ανάμεσα στον εαυτό και τον σωσία
Κάτι ανένταχτες ελπίδες μείναν σώες
Γλύκα φιλιών και ανάγκη για μια προδοσία
Και αγάπες που είναι πόρνες και αθώες


Στην ολονύχτια θυσία και στο δίλημμα
-Στο επί σκοπόν- ο ίσκιος μου και η σκιά της
Χαοτικό κι εκστατικό είχε παραμίλημα
Εκείνη η μάντισσα που άναβε την πυρά της

Δεν έχω μου είπε άλλους όρκους να πατήσω
Θα σημαδεύω με χαλίκια το φεγγάρι
Κάποια ανάμνηση θα ξανασυναντήσω
Στης προσμονής το σύρσιμο και το μακάρι

Με τυμπανοκρουσίες των αγγέλων
Και ποιητές που δεν πληρώσανε το τίμημα
Ένα παράξενο τραγούδι από το μέλλον
Που τέλειωσε ενώ ήταν στο ξεκίνημα

Και κάποιο νόημα ξεστράτισε και έφτασε
Κι ενώ το άκουγα έλεγε τα δικά του
Τούτος ο άνθρωπος που την ψυχή του έχασε
Αντάξιος είναι ενός επιμελούς θανάτου

Με μια ολόιδια σκιά περιπλανιέται
Από συνήθεια -με ενοχή - και δίχως –
Και τρεις φορές και χίλιες τρεις τον απαρνιέται
Της τυμπανοκρουσίας μας ο ήχος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2008