Η τρέλλα της απάτης

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

η απάτη διαφέρει από την αγάπη με ένα (γ) ή (π)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η τρέλλα της απάτης.

Βλέμμα θολό όλο φωτιά, η ζήλεια της αγάπης
στα στήθη της μια σαϊτιά η τρέλλα της απάτης
αρρώστια, που την έριξε στου πόνου τη σαγήνη
θέρμη την ψήνει έρημη, γνόφος, του πάθους κλίνη

κοιτούσε ώρες να φανεί μόνη τον καρτερούσε
στης μοναξιάς τη σιωπή, αγάπη του ζητούσε
τρέλλα, γυρνάει το μυαλό, θύελα την συνθλίβει
κάθε γλυκειά αναμονή πόνος της και οδύνη.

η υποψία ζοφερή, άρωμα, και σαράκι
την τρώει σαν αράχνη ,
τη νύχτα του, αλλού περνά, σε φλογερό κρεββάτι
για κείνη, που τον νοιάζεται, καθόλου δεν τον νοιάζει.

Την διαλύει η ενοχή, ότι μπορεί να φταίει,
ένοχα συναισθήματα, βελόνα, που την καίει
με κάθε τρόπο προσπαθεί να βγεί απ’ τα δεσμά της
να πάψει όμως δε μπορεί, θάνατος η καρδιά της.

Ζηλεύει, ότι φαίνεται, ότι αυτός αγγίζει
σκληρά τη βασανίζει, έρχεται γονατίζει
εξέλαση αποφάσισε σκληρή η τιμωρία
μονάχα αυτός ο θάνατος, τόπου αθανασία

Δίχως εκείνον, νόημα, δεν έχει για να ζήσει.
κλείνει τα μάτια απλώνεται μόνη να ξεψυχήσει
στο νεκρικό κρεββάτι της γέρνει αλαλητή
χυτά αφήνει τα μαλλιά εικόνα λατρευτή
λόγια που πήραν υπόσχεση, πρόσταξη να πεθάνει
έρχεται βλέφαρα σφαλεί, στο άρμα του τη βάνει
στον ουρανό πετράδι και την τοποθετεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2008