Καποτε Ηξερα Ενα Πευκο

Δημιουργός: anemelos

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΞΑΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σάν τα παραμύθια με τους δρακους
μια φωτιά μικρή και πεινασμένη
εφαγε στην αρχη ενα δεντρο ,ενα δάσος ...ενα νομό
και η πείνα της θεριό ανήμερο ... ποιος να την δαμάσει?

Όλες οι αισθήσεις του ανθρώπου στήνουν τραγικό χορό
μυρωδιές από ξύλο και σάρκες καμένες
μάτια κλαμένα από τη λάμψη της φλόγας και τον καπνό
παλάμες ιδρωμένες από φόβο
ήχοι από δέντρα που σκίζονται,
κάπου στο βάθος φωνές ζώων και μια γεύση πικρη
Όλοι και όλα χαμένα… Χαμένα και καμένα…

Κάποτε ήξερα ένα πεύκο
σημάδι βαλμένο για να ξέρω πως έφτασα στο χωριό…
Κάποτε ήξερα ένα πεύκο που με περίμενε να γυρίσω…
Κάποτε ήξερα ένα πεύκο που τώρα δεν ξέρω που να βρώ !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2008