Τι κρίμα

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

ραμέ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=georgia]Αντί προλόγου ήχος
Πώς σπάει ένα κέλυφος ;


Μαθαίνω ότι φοβάσαι πλέον το αίμα.
Ότι φοράς πια μόνο λευκά πουκάμισα
και σ΄ έχουν ρίξει σ’ ένα ονειροκρέβατο .
Τριγύρω φλούδες από ροδάκινα και σπόρια από καρπούζι.
Μα δε σου ‘χα πει κακομοίρα μου , ότι δεν είναι έτσι πια τα καλοκαίρια ;

Στο λαιμό , ποτάμι ολόγυμνο'
δάκρυ από τραγούδι δρασκέλισε τα ουρλιαχτά της νύχτας.
Κι όταν το μαλακό σύννεφο φτιαχτεί από τους υδρατμούς του
(σα φτάσει στη φλέβα σου που καίει δηλαδή)
θα το δω εγώ και θα μάθω ότι έκλαψες.

Μήπως να προσπαθούσες να αποδράσεις από το ανύπαρκτο ;
Όπου και να πήγαινες θα ήταν καλλίτερα.
Ο χρόνος συνωστίζεται πίσω από τα μαύρα γυαλιά σου.
Ο εαυτός σου πλησιάζει τις ζωγραφιές κατάκοπος.
Αιχμάλωτο τρένο,
στο μαντήλι του αποχαιρετισμού.

Δεν ξέρω τι θα είσαι αν έρθεις.
Έναστρος στεναγμός ;
Ή σπάταλη άνοιξη ;

Που δεν θα μου απαντήσεις , τι κρίμα, αντί επιλόγου..[/color][/font]


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2008