Όσα πρόλαβες να μου μάθεις

Δημιουργός: Ayane_14, Άννα Μαρία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Θα ‘θελα ένα πρωινό, να βγω βόλτα μαζί σου,
και να σ’ ακούσω να μου λες, την κάθε συμβουλή σου…

Να μου μιλήσεις για ό,τι άσχημο ,γύρω μου που συμβαίνει
για ό,τι κακό τον κόσμο αυτό που ήρθα να ζω βαραίνει…

Ν’ ακούσω λόγια που θα πεις σοφά,
να μάθω να κρατώ τα μάτια μου ανοιχτά,
πως στη ζωή κανείς δε θα χαρίσει τίποτα
και πως ο κόσμος σε κοιτά στα μάτια σου καχύποπτα…

Πως τ’ όνειρο που έβλεπα,μπορεί να’ ναι ένα ψέμα
και τίμια τα χέρια που έβλεπα ,να‘ναι γεμάτα αίμα…

Να βρίσκω τρόπους ζωντανό το γέλιο να κρατάω..
και μια ζωή γεμάτη αλήθειες πώς να την κατακτάω…

Τα δάκρυα που θα βγαίνουν ,να είναι αληθινά
ο φθόνος και η ζήλια να μένουν μακριά….

Μακριά από ψεύτες και κακούς εσύ να με κρατήσεις,
κι αυτά τα λόγια που μου λες ο ίδιος να τηρήσεις…

Τις πράξεις να με μάθεις ,να μην τις μετανιώνω,
Κι ό ,τι άδικο με βλάψει στυγνά να το σκοτώνω…

[B]Και φόβο να μην νιώσω ,μάθε με να αντέχω[/B],
Άνθρωπο μην πληγώσω κι ήθος σωστό να έχω…

[B]Στη δύναμη που ‘χω μέσα μου ,κάνε με να πιστέψω
Θέληση αν έχω ισχυρή ,ότι όλα θα τα μπορέσω…[/B]

Της ευτυχίας θέλω να πεις, ποια είναι η συνταγή της
Και της καρδιάς μου τη χαρά να κάνω όλη δική της…

Μα κάτω απ ‘όλα τα σκληρά μέσα μου που θα φτιάξεις,
Θ’ αφήσω μια αγνή καρδιά ,να ‘ρθεις να τη θαυμάσεις…

Κι όταν να φύγεις έρθει η στιγμή ,θέλω να ‘ρθω μαζί σου!
Για να μου λες [B]«προχώρα εσύ, είν'η ζωή δική σου!»[/B]…[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2008