Κάποτε / Κάθε μια νύχτα Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη Καλημέρα σας... - στη δουλειά όλα -... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Εκεί που όλα τ' αγαπούσα...
Εκεί που όλα τ' αγαπούσα
Τώρα πια όλα τα μισώ
Μισώ το χώμα που πατούσα
Και το κορμί μου το μισό...
Εκεί που μίλαγα γι' αγάπη
Τώρα τα χείλη μου σφαλώ
Κάθε συναίσθημα κι απάτη
Κάθε ανάσα και λυγμός...
Εκεί που έβλεπα το μέλλον
Με χρώματα αστραφτερά
Τώρα τις μνήμες των αγγέλων
Βλέπω σε όνειρα πικρά...
Εκεί που δίδασκα αλήθειες
Τώρα για ψέματα μιλώ
Γίναν οι έγνοιες μου συνήθειες
Με την ρουτίνα μου μεθώ...
Εκεί που γιόρταζα κοντά σου
Τώρα πενθώ χωρίς εσέ
Και δεν μπορώ τον έρωτά σου
Να προσπεράσω με κλισέ...
Εκεί που έλεγα πως κάποιος
Μες στη ζωή με αγαπά
Ήρθε ένας γέρος σαλτιμπάγκος
Και μ' ειρωνεύτηκε στυγνά...
Εκεί που γύρεψα τραγούδι
Το μοιρολόϊ σου αντηχεί
Με δίχως ήλιο το λουλούδι
Ν' ανθεί δεν έχει την ψυχή...
14-2-2008
-----------------------------------------------
Θέλω μια θάλασσα να γίνω...
Θέλω μια θάλασσα να γίνω
Και μέσα μου να βυθιστώ
Να κολυμπάω.. να με πίνω
Ώσπου μια μέρα να πνιγώ...
Θέλω στα κύματα να χτίσω
Τα όνειρά μου τα θολά
Και μοναχή μου να γκρεμίσω
Κάθε που πόθησα χαρά...
Θέλω να κλείσω το φεγγάρι
Μες στην υγρή μου αγκαλιά
Άλλη νυχτιά να μην σε πάρει
Στη φωτεινή της σιγαλιά...
Θέλω να ψάξω στην σιωπή σου
Για λίγα ψίχουλα χαράς
Μήπως κι ακούσω τη φωνή σου
Δειλά να λέει.. μ' αγαπάς...
Θέλω ν' αγγίξω το σκοτάδι
Να με ρουφήξει.. να χαθώ
Τόσο στερήθηκα το χάδι
Που πια δεν θέλω να σωθώ...
Θέλω μονάχα μια δεκάρα
Απ' όσα έπλασες για μας
Μια συλλαβή και δυο τσιγάρα
Να με αντέξει ο ντουνιάς...
...
Μ' απόμεινα με ένα "θέλω"
Δίχως ανάσα και παλμό
Δεν με χωράει πια το μέλλον
.. Θέλω στο χθες σου να χαθώ...
14-2-2008
-------------------------------------------------------------------
Κάποτε...
Κάποτε έπινες την κάθε μου πνοή
Μέσα στο σώμα μου τις νύχτες κολυμπούσες
Στάλαζε πόθο η γλυκιά σου η φωνή
Και τρυφερά μέσα στα χείλη με φιλούσες...
Κάποτε άνθιζε στα μάτια σου η χαρά
Σκόρπιζες γέλια στα παιδιά της γειτονιάς σου
Μέσα στα χέρια σου κρατούσες γιασεμιά
Κι όταν μ' αγκάλιαζες με φώναζες.. κερά σου...
Κάποτε γέμιζες μ' ελπίδα τις σιωπές
Και δεν φοβόμουνα στα κρύα τα σκοτάδια
Δεν σταματούσες για αγάπη να μου λες
Και να με πνίγεις στα αέρινά σου χάδια...
Κάποτε κέρναγες τραγούδια τις στιγμές
Και σαν νεράϊδες φτερουγίζανε οι ώρες
Εύθυμα χόρευαν στον κήπο οι μυρτιές
Και δεν λυγούσανε στον άνεμο.. στις μπόρες...
Μα ήρθε κάποτε μια μέρα βροχερή
Πότισε δάκρυ το γαλάζιο όνειρό μας
Κι έγινε μαύρη η ζωή μας και πικρή
Κι η ευτυχία έφυγε απ' το πλευρό μας...
...
Τώρα κατάθλιψη.. σιωπή.. και πανικός
Κατακρημνίζουνε στα άδυτα το νου μας
Και πως φοβάμαι.. πως δεν είναι γυρισμός
Για να λυτρώσει τις πληγές του χωρισμού μας...
14-2-2008
--------------------------------------------------------------------
Κάθε μια νύχτα...
Κάθε μια νύχτα που κοιμάμαι μοναχή
Ένας σου ίσκιος στην αγκάλη μου πλαγιάζει
Μα με τους ίσκιους δεν γεμίζει μια ζωή
Η λογική κάθε ξημέρωμα στενάζει...
Κάθε μια νύχτα που μου λείπεις σπαρταρώ
Σαν ένα ψάρι στη στεριά λησμονημένο
Μα να σε φέρω πια κοντά μου δεν μπορώ
Κι όμως ανέλπιδα ακόμη σε προσμένω...
Κάθε μια νύχτα μου νικά την αντοχή
Και όση δύναμη κι αν έχω μου την κλέβει
Ίδιο το τέλος της ημέρας κι η αρχή
Μέσα στο φως τίποτε πια δεν με μαγεύει...
Μα όταν πέφτει το σκοτάδι στη ψυχή
Κρύβομαι μέσα του και σιγοτραγουδάω
Για μιαν αγάπη δυνατή που με καλεί
Δίχως φτερά.. μες στα ουράνια να πάω...
Κάθε μια νύχτα σε ποθώ και πιο πολύ
Ίσως γιατί ξέρω καλά πως δεν θα σ' έχω
Μα δεν ραγίζει του καημού σου το γυαλί
Κι αυτή τη θλίψη σου να πίνω.. δεν αντέχω...
14-2-2008
Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2008 |