Ακήρυχτος Πόλεμος

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Κλειδωμένος απ' έξω απο τις λέξεις

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Κλείδωσα
Πάλι έξω τον εαυτό μου από το σώμα
Και τον τιμώρησα γιατί είναι υλιστής

Κάθε μέρα μου ζητάει πράγματα
Κάποια από αυτά τα έχω να του τα αγοράσω
και άλλα όχι

Του φέρθηκα σκληρά
Και τον άφησα έξω στη βροχή

Να μουσκεύει τις σκέψεις του με μπόλικο αλκοόλ
Και ανόρεκτη καταναλωτική ύπαρξη..

Μέχρι σήμερα ήμασταν αχώριστοι
Αλλά και αδιόριστοι
Στου κόσμου τις βολεψιές

Τα πηγαίναμε καλά μέχρι που επαναστάτησε
Θύμα κι αυτός του ματαιόδοξου υπερεγώ του

Ήταν δουλευτής μέχρι σήμερα
και καλός οικογενειάρχης

Είχε μια κόρη στα έντεκα που του έμοιαζε τόσο πολύ σαν τρίτος εαυτός
Ακόμη και στα κουσούρια , μα πιο πολύ στα μάτια….

Μα εκείνος ήθελε να γίνει βολευτής
Και κάπου εκεί τα χαλάσαμε

Να απαλλαγεί από τα βάσανά του
Και να τολμήσει να αγγίξει τα όριά του

Πήγα να τον συνεφέρω
Μα δεν τα κατάφερα
να τον μεταπείσω από τις τρέλες που ξεστομούσε..

Είχε πάρει την απόφασή του
να ξεφύγει
Από το σώμα του
Να ανατινάξει το τώρα του…

Να ξοδέψει και να βγάλει πολλά λεφτά
Να χαρεί γυναίκες και έρωτα
Όπως ποτέ άλλοτε…

Άφησε σπίτι , οικογένεια
Φόρτωσε σε ένα δισάκι τα όνειρά του
Και τράβηξε για τα ξένα

Από τότε δεν έχω νέα του
Άλλοι είπαν ότι τον είδαν στις ανηφοριές του κόσμου
Να σπρώχνει μια πέτρα σαν άλλος Σίσυφος

Άλλοι είπαν ότι μπάρκαρε κάπου ανοιχτά
Σε ένα παράξενο νησί

που οι άνθρωποι είχανε
Από δυο κεφάλια για να σκέφτονται

Άλλοι είπαν ότι απλά πέθανε κατάκοπος
Σε κάποιο στενό του χρόνου

Και άλλοι, ότι απλά δολοφονήθηκε
Από τις κακουχίες
Ενός ακήρυχτου πολέμου…

Πετάχτηκα πάνω έντρομος
για να προλάβω το κακό

Και για να βγω από αυτόν τον εφιάλτη
Πέταξα τα σκεπάσματα
Και έτρεξα μέχρι την πόρτα
Για να του ξεκλειδώσω και να τον φέρω στα ζεστά
Μέσα στο σπίτι

Ήταν εκεί έξω στο πλατύσκαλο
Και με περίμενε μέχρι να του ανοίξω…

Από εκείνη την μέρα δεν χωρίσαμε ποτέ
Απλά ο καθένας κάνει το κουμάντο του
και ζούμε αρμονικά
Σαν δυο καλοί φίλοι..

Ο ένας γράφει και ο άλλος καταναλώνει
Τη βρήκαμε την λύση…

- Καληνύχτα William
- Καληνύχτα εαυτέ μου

Χάρηκα που διηγηθήκαμε τη δική μας ιστορία,
………είπε το κενό…..[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2008