Τα μπλουζ της παράνοιας

Δημιουργός: oulaloum, Αντώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μπλουζ της παράνοιας

Αλαλάζω κι ούτε ένας πόνος να χαριεντίζεται με τις πληγές μου
Δυο αποτσίγαρα φλερτάρουν με την θύμηση της φλόγας
τον αφηνιασμένο αέρα.
Τι αέρας αυτός ο αποψινός.
Στριφνός σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα.
Το αίμα δεν έχει να λάβει από αρμονίες.
Μένει καρφωμένο στην ιστορία,
δυο μάτια που ξεχάστηκαν στους εφιάλτες αιωρούνται οι πιο αμείλικτοι
δικαστές. Η ώχρα του μέλλοντος στερεί απ’ το δέντρο
μου τα σάπια φύλλα.
Μα το μέλλον δεν μας θυμήθηκε. Ούτε αυτή τη φορά.
Δίχως παράπονα μετέωρος και φοβισμένος
θα αγναντεύω τις αέρινες χωματερές απ’ τα κάτω, τα
εσώτερα. Θα με ωριμάσει ο βούρκος.
Κανείς, αλήθεια κανείς, δεν θα μου στερεί τα μπλουζ της παράνοιας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2008