Καθενας Μόνος

Δημιουργός: gogotheodoridou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σου δωσα την καρδιά μου
μπήκες στ’ονειρά μου.
Με κανες να χτίσω πύργους και παλάτια
αλλά κοίταζες και ξένα μάτια.
Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό;
Σε μένα που έλιωνα μ’ ενα σου σ αγαπώ
Έφυγες και έμεινα κενή
σαν κόρη που μένει μικρή ορφανή.
Ότι έχω είναι σ’ αυτό το χαρτί
μα με πονάει πάρα΄πολύ.
Έχω μείνει μισή
απ’ το μυαλό μου δε βγαίνεις εσύ.
Εσύ τέλος μου εσύ και αρχή.
Μου κανες παράδεισο τη ζωή,
μα τώρα κόλαση δεν παίρνω αναπνοή.
Ήθελες να ντυθώ δίπλα σου ντυμένη στα λευκά
τώρα όμως όλα μαύρα,πίσσα,καταχνιά.
Σε σκέφτομαι και με πιάνει η καρδιά μου,
καθε βράδυ βλέπω εσένα στα ονειρά μου.
Πόσο μπορώ έτσι να ζήσω;
Ένα χρόνο;δυο;και μετά θα σβήσω.
Μαζί σου έμαθα τι σημαίνει λατρεία
το παθαίνεις μια φορά, μονάχα μία.
Σ’αγάπησα όσο καμμία...
Μαζί σου έμαθα τι σημαίνει πάθος,
Να σ’εχω μέσα μου και να μην αναρωτιέμαι αν είναι λάθος.
Μαζί σου έμαθα τι σημαίνει αμφιβολία
να ζηλεύω κάθετι μήπως κοιτάς καμία.
Μαζί σου έμαθα τι σημαίνει πόνος,
να αγαπιόμαστε τρελά αλλά καθένας να’ναι μόνος...................

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2008