Η επανάσταση του κιότη

Δημιουργός: EKI, Γιώργος Σταματόπουλος

Δεν συνεχίζεται...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έκανα αμέτρητες φορές
του κόσμου τον διάπλου,
ένιωσα έρμαιο και βορά
στα δόντια του μεγάλου,
αηδίασα από τον συφερτό,
το ανόμημα του φαύλου,
στο Ζάλογγο έμαθα συρτό
κι άλμα άνευ διδασκάλου.

Δούνε λαβείν υπόγειο
υπέρ βωμών και εστίας,
για της ψυχής το απόγειο
και χάριν απληστίας,
ως αδαής με φανερά
συμπτώματα ναυτίας,
στην κόλαση κατέκλυσα
δια μέσου Αχερουσίας.

Ψυχή γεμάτη εκδορές
και με λειψό κουράγιο,
σαν λάφυρο εναπόθεσα
στο κέρατο το τράγιο,
εγώ που ως τώρα στη ζωή
παρίστανα τον άγιο
είμαι ψυχή και σώματι
σε έξω από εδώ καρνάγιο.

Μα όπως λένε αδύνατον
φυγείν το πεπρωμένο,
το ίδιο κι εδώ συνάντησα
σαθρό κατεστημένο,
οι λίγοι ζουν μες τη χλιδή
κι άλλοι στην ανέχεια,
οι λίγοι πεθαίνουν μια φορά,
και οι πολλοί συνέχεια.

Είχα ένα πλάνο κατά νου
πριν κάνω τον απόπλου,
το κύκνειο να έγραφα
το άσμα του διαβόλου,
όση μου απέμενε ψυχή
την πέρασα εφ όπλου,
σαν Δον Κιχώτης έψαχνα
την φτέρνα του Πατρόκλου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2004