οι γκριζες μου οι μερες

Δημιουργός: letitbe, joan

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι γκριζες μου οι μερες που υφαινουν
κουβαρια από κουρελια της ψυχης
με πονο και με κοπο ανασαινουν
στο βαθος μιας ατελειωτης σιωπης.

Οι γκριζες μου οι μερες που γιορταζουν
του κοσμου την απροσωπη επαφη
να ριξω μαυρη πετρα με προσταζουν
στου ποθου την μακρα διαδρομη.

P
Κι εγω από παιδι εχω σαν φιλο
το διχως το ποτε και το γιατι
μα ντυθηκα αποψε μ΄ ένα στιχο
ν’ αγγιξω μια αλυτρωτη ψυχη.
Αν καποτε με δεις σ΄ ένα φεγγαρι
απανω του να στεκω γελαστος
να ξερεις πως πληρωθηκε μια χαρη
να φυγω απ΄το γκριζο, να σωθω (ρεφραιν)

Οι γκριζες μου οι μερες που βαραινουν
σε νοθες και υπογειες διαδρομες
μια υστερη αναζητηση προσμενουν
σ’αιθεριες γαλαζιες γραμμες.

Οι γκριζες μου οι μερες που τελειωνουν
σκυφτες σ΄ένα γραναζι φονικο
τ΄αγεννητα τα ονειρα πληρωνουν
με κερμα πουχει καλπικη ηχω.

P
Κι εγω από παιδι εχω σαν φιλο
το διχως το ποτε και το γιατι
μα ντυθηκα αποψε μ΄ ένα στιχο
ν’ αγγιξω μια αλυτρωτη ψυχη.
Αν καποτε με δεις σ΄ ένα φεγγαρι
απανω του να στεκω γελαστος
να ξερεις πως πληρωθηκε μια χαρη
να φυγω απ΄το γκριζο, να σωθω

3/8/2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2008