Ο κλήρος της ζωής

Δημιουργός: simela, ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ ΜΕΛΙΝΑ

το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο....?

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε κάποια χώματα που χώμα γης δε μοιάζουν
Θεοί και Δαίμονες τους σπόρους τους φυτεύουν.
Απ' τα βλαστάρια τους ανθρώποι αναστενάζουν
κι άλλοι την τύχη τους δοξάζουν και λατρεύουν.

Άγγελμα εξ'ουρανού: σπεύστε και μαζέψτε
τούτ' η σοδειά σ' όλους σας πρέπει να μοιραστεί
μην ξελογιάζεστε,προσεκτικά διαλέξτε
αυτά δίνουν κατάρα, αυτά δίνουν ευχή.

Σε μια στιγμή όλους τους κάμπους γυμνώσανε
με χέρια άσπρα,μαύρα,πλούσια και φτωχά
έμπιξαν τα δάχτυλά τους στη γη κι οργώσανε
σαν αγρότες που'τρεχαν να βγάλουν τη δουλειά.

Η ώρα της συγκομιδής είχε τελειώσει
τίποτα δε θύμιζε του κάμπου τη ζωή
ανοίξαν οι ουρανοί κι ας ήταν να νυχτώσει
μορφή από φως πλανιέται κι ακούγεται φωνή:

" Τολμηροί ζηλωτές, σας είπα μη βιαστείτε
φτάναν για όλους οι βλαστοί και περισσεύαν
αν ξέρατε τί μεσ' τις χούφτες σας κρατείτε
οι ιδρώτες των χεριών σας θα το μουσκεύαν.

Το χρέος σας στη μοίρα εξαργυρώσατε
μόνοι σας τραβήξατε τον κλήρο της ζωής
απ' τις ρίζες που με πάθος ξεριζώσατε
κάποιοι διαλέξατε το "ευ" και κάποιοι το "δυσ".

Εσείς το "ευ" που τύχατε,ευτυχισμένοι
φυλάξτε σπόρους και σκορπίστε τους όπου γης
η χαρά που σας δόθηκε μην παέι χαμένη
δωρίστε την σε ξένους,φίλους και συγγενείς

Εσείς το "δυσ" που τύχατε,δυστυχισμένοι
αλέστε τους σπόρους σας να γίνουνε σκόνη
ο μικρός ο πόνος στη χαρά θα πεθαίνει
γιατί είναι μικρός και τη νύχτα παγώνει".


Με το "ευ' και με το "δυσ" όλοι προικισμένοι
σ'όλους μας η Μοίρα κλείνει μάτι στη ζωή
για να δεχόμαστε ό,τι μας περιμένει
το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο εστί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2008