Τροχιές & διαβήτης.../

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λευκό μου άνθος λεμονιάς μου πήρες τη ζωή μου
ξανά μου την παρέδωσες στην πρώτη την πνοή μου
σ’ ένα κύκλο αέναο περνώ απ’ άνθος σ’ άνθος
το μήλο δεν το ξέχασα στο πρώτο μου το λάθος.

Ατίθασος ερμηνευτής τ’ απείθαρχο μυαλό μου
το διαβήτη άνοιξε ο μάγος ο σοφός μου
στον πρώτο κύκλο ζήτησα απ’ την αρχή βοήθεια
η μυστική κατάνυξη παλμός στ’ άπειρα στήθια.

Ποιος είσαι εσύ μάγε σοφέ που κύκλους διαφεντεύεις;
Μ’ αχνό το φως με προσπερνάς κι έπειτα γυροφέρνεις.
Ποιος κύκλος προσδιορίστηκε απ’ τη γαλάζια λάμψη;
Ποιος κύκλος με προστάτεψε για λίγο ο νους να πάψει;

Στον κυκλικό μου τον χορό τα όρια επεκτείνω
με τρία βήματα αργά ακτίνα να ορίσω
με κέντρο που ορίστηκε απ’ την κρυφή μονάδα
εφαπτομένη μυστική και γύρω η δωδεκάδα.

Δώδεκα μήνες ντύθηκαν με δώδεκα χιτώνες
δέκατος τρίτος ο Χριστός κοιτούσε τους αιώνες
λευκά σεντόνια τύλιγαν ένα χρυσό μωρό
πέντε Μαρίες σε σιωπή, τα χέρια σε σταυρό.

Εφτά ημέρες μ’ εφτά γιους, θεοί μα και πλανήτες
τους κύκλους σεβαστήκανε σ’ ατέλειωτες πορείες
γυρνούν, τα χέρια τους κρατούν και τη ζωή ορίζουν
διαδοχικά αγγίζονται, σοφά αποφασίζουν.

Μ’ άγραφους νόμους κυβερνούν κτυπούν καρδιές με νότες
του σολ ανοίγει το κλειδί εννιά κλεισμένες πόρτες
σχεδιασμένες τροχιές στου σύμπαντος την τάξη
κρυφά πλησιάζουν οι θεοί, κρυφά νικούν στη μάχη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-02-2008