Πουθενά

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Κάθε επιστροφή κρατάει θραύσματα παλιών εικόνων περιπλεγμένα σαν σε όνειρο. Σαν από νάρκωση βαθιά, σιγά σιγά ξυπνάω…

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα 'ρθεις μια μέρα να ζητάς
τις ανοιχτές σου θάλασσες.
Μα δεν θα 'χω πια σταγόνα να σου δώσω.

"Κοίτα τον ουρανό!" θα μου δείχνεις με το δάχτυλο
ένα μπλαβό σεντόνι πάνω απ' τα πάντα
απ’ τα σπίτια, από τους δρόμους, απ’ τις μέρες μας
Κάποιος απήγαγε τον ήλιο.

Σε περιμένουν αγκαλιές ντυμένες με μαχαίρια.
Ματιές φαρμακωμένες από απληστία.
Λέξεις χτισμένες στην υποκρισία της τυπικότητας.

Σε περιμένει η εξουσία με τους σκοτεινούς της κώδικες.
Χαρτιά φορτωμένα δυσνόητες λέξεις.
Υποσχέσεις αγκαλιά με τις απογοητεύσεις τους.
Η προσδοκία πλησίον της άρνησης.

Αστυνόμοι θα ελέγχουν τη μορφή σου
διερευνώντας ποιός είσαι, που ανήκεις
ποια διαφημισμένη των κομμάτων ευκαιρία πίστεψες
στο κερδοφόρο το παζάρι των ιδεολογιών

Που να σε πάω να γευτείς τη μοναξιά;
τώρα τη σκέψη κρυφακούν και τη φωνή μας.
Όσα ακόμα διατηρούνται αληθινά
βαθιά κρυμμένα στα κελιά της θύμησης μας.

Θα 'ρθεις μια μέρα να ζητάς
τα μελλούμενα ταξίδια σου.
Μα κάθε λιμάνι θα συναντάς κλειδωμένο.


Μετέωρος Άγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2008