Oρατότης μηδέν

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πιάνω μια νότα και περνώ στη φαντασία
επίπεδα μέσα στο φως, ήχος κι αλήθεια
μ’ ένα τραγούδι μυστικό ανοίγω πύλη
είναι το βήμα μου αργό, ξεχνώ την ύλη
στιγμές μιας ώρας μαγικής, ξενιτεμένες
σ’ ένα ταξίδι μακρινό μες τους αιώνες
θ’ απαρνηθώ τ’ απατηλά, θα βγω απ’ τα ίδια
θα παρασύρω ένα στρατό χωρίς στολίδια
γυρνώ στους ψεύτικους θεούς τις παρωπίδες
ήμουν εδώ απ’ την αρχή και δε με είδες.

Μην ψάχνεις νά ‘βρεις αφορμή σ’ αυτή τη μάχη
είχε ο πόλεμος αρχή, τέλος δε θά ‘χει
να ‘ρθεις στην ώρα των θνητών, ώρα θαυμάτων
ακούω βήματα σε μάχη αοράτων
είναι η δική σου η φωνή, η πρώτη αλήθεια
αργείς και κρύβεις την οργή μέσα στα στήθια
ένας στρατός με μια φωνή ψάχνει για μένα
ρούχα πολέμου μου φορά που ‘χε ραμμένα
τον όρκο του θυμήθηκε που ‘χε προδώσει
βαρύ βιβλίο μου ακουμπά κι ας είπα «όχι…»

Χρωστώ πολλά κι αναζητώ πολέμου σκόνη
μέσα στη μάχη του εαυτού ζητώ μια λόγχη
για πιο ψηλά θα πολεμώ κι ό,τι κοστίσει
ό,τι αγαπώ θ’ απαρνηθώ κι ας με αφήσει
άγγελος φέρνει βιαστικά δόρυ κι ασπίδα
ήταν εδώ απ’ την αρχή μα δεν τον είδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2008