Η εκκλησιά του δρόμου

Δημιουργός: esxatos, παντελεημων

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έξω απ’ τα άδυτα γονάτισε η ψυχή του
με δάκρυα στα μάτια η προσευχή
κρυμμένος από μάτια χαμηλή η φωνή του
δηλώνει ανάξιος για να σωθεί

Εξω από τον σταθμό των τρένων
Σκεπασμένος με μια κούτα από χαρτί
φοράει ρούχα βρώμικα και τρέμων
ονειρεύεται ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά ζεστή

στο κέντρο της μεγάλης Εκκλησίας
φορώντας τον … καλό του εαυτό
φωνάζει, εγω είμαι το παράδειγμα ευλαβείας
όχι σαν κι αυτόν εκεί τον ποταπό

του τράβηξε το χάρτινο του σπίτι
του έχωσε την μπότα στο πλευρό
φύγε βρομιάρη της κοινωνίας σκουπίδι
έτσι όπως είσαι προσβάλεις τη δημόσια αιδώ

Ουαί και αλίμονο σε σας υποκριτές
Κρατώ φραγγέλιο φευγάτε από δω
εγώ σας όρισα να σώσετε ψυχές
μα σεις μοιράζεστε άργυρο και χρυσό

Τους βλέπει ο νεαρός και τρέχει με αγωνία
τον τραβάει απ τη στολή και του τη σκίζει
εκεί πουλούν ναρκωτικά όργανο στη γωνία
κι εσύ κτυπάς τον άπορο δειλέ ποιος το ορίζει;

Δεν χαίρεται ο Θεός εγωιστές και χρυσοφόρους
ούτε εκείνους που μόνο λόγια ξέρουν όμορφα να λένε
μόνο αυτούς που δίνουνε ελπίδα χωρίς όρους
σε φυλακισμένους, ασθενείς, πόρνες και απόρους

ο κόπος του σταυρού του είναι μεγάλος
τον δέχεται κρυμμένος στο χάρτινο κουτί του
ένα κεράκι αναμμένο είναι ο καλός σου λόγος
εκεί στην χάρτινη εκκλησιά του δρόμου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2008