Μαζεύω τις ντροπές

Δημιουργός: stigmi

Μια σταγόνα το ελάχιστο του ωκεανού........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο λώρος, που μας ενώνει με τον εαυτό μας ο κρικος..
να ξερεις μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα
κι η αγαπη αυτη απεκτησε δυνατη φωνη.
Ή αγάπη γεννηθηκε στις καρδιές μας,
μα πεθανε απ τις πράξεις μας!
Η στιγμες μας στο ελαχιστο του χρονου
που αφησε το παθος να τις παρασυρει..
Ο λογος μου σε χτυπα και σε θυμωνει..
μα αυτος δεν κανει λαθος,
αφου απλα δεν εκανε τιποτα..για να σωσει τον κρικο μας!
Μια λεπτη μορφη γνωσης πλανιεται..
και εγω τυφλα ακολουθω...χωριστα απ τον κρικο..
"Η ελπιδα μοιραζεται δωρεαν!"
Ο κρικος εσπασε.. μαζευω τις ντροπες..
ξεπερναω τις αγωνιες και αφηνομαι..παλευω ..
να φαω τη ζωη πριν να με φαει αυτη..κοντευω!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-01-2005