Σύκα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

..Τζενούλα για σένα εκεί στο ΚΑΤ.. το περιστατικό από άλλο νοσοκομείο!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Σ.Υ.Κ.Α.


Σήμερα πήγα επίσκεψη στο γιατρό, στο νοσοκομείο. Συγκεκριμένα στον Ουρολόγο, για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω εδώ και μήνες στα γεννητικά μου όργανα. Ένα μικρό οζίδιο 2,5 εκατοστών, βρίσκεται φυτρωμένο στον αριστερό μου όρχι, από άγνωστο λόγο και αιτία μέχρι στιγμής. Είναι η δεύτερη επίσκεψη σε Ουρολόγο στη ζωή μου και αυτή για τον ίδιο λόγο με την πρώτη. Η πρώτη έγινε σε άλλο νοσοκομείο τον Νοέμβριο και μετά από ένα υπερηχογράφημα όσχεων όπως ονομάζεται, έμαθα για τα παραπάνω. Δηλαδή ουσιαστικά απολύτως τίποτα, αν σκεφτεί κανείς πως γνωρίζω μόνο την πάθησή μου και τίποτα για τις αιτίες, τα συμπτώματα και τη θεραπεία. Αυτή η φορά όμως ήταν η πλέον καθοριστική. Σκέφτομαι να μην επισκεφτώ πάλι Ουρολόγο, δεν έχει νόημα πλέον. Περίμενα στην ουρά για περισσότερο από μία ώρα, αν και είχα κλείσει ραντεβού στη γραμματεία του νοσοκομείου από την προηγούμενη εβδομάδα. Ώρα 12.45 στις 12/5, σήμερα, με τον κύριο τάδε, δε θα αναφέρω το όνομα του γιατρού, ούτε το νοσοκομείο, παρά μόνο το περιστατικό, γιατί από όλη αυτή την ιστορία, μόνο αυτό αξίζει τελικά. Ο γιατρός, εκτός από τους ασθενείς που περίμεναν με τη σειρά προτεραιότητας όπως ήμουν κι εγώ, εξέταζε κι άλλους ασθενείς χωρίς σειρά προτεραιότητας, στα εξωτερικά ιατρεία πάντα, πράγμα που φάνηκε από διπλοκλεισμένα ραντεβού για την ίδια ώρα ακριβώς. Τελοσπάντων και για να μην τα πολυλογώ, επειδή ήδη είχε περάσει το ραντεβού μου για τις 12.45, επιχείρησα να ρωτήσω τον ίδιο τον Ουρολόγο πότε είναι η σειρά μου να με δεχτεί. Η απάντηση που πήρα; «Περιμένετε στην ουρά κύριε, θα σας φωνάξω! Δεν είναι τράπεζα εδώ να μπαίνετε με το χαρτάκι προτεραιότητας..” Απίστευτος, ε; Λοιπόν ήρθε η σειρά μου, χωρίς χαρτάκι προτεραιότητας, μπήκα στο ιατρείο, κάθισα στην καρέκλα, του έδωσα την καρτέλα μου, το βιβλιάριο υγείας και αφού με ρώτησε τι πρόβλημα έχω, άρχισε να ξεφυλλίζει το βιβλιάριο σελίδα-σελίδα, προκειμένου να βρει ο ίδιος με τα μάτια του, το παραπεμπτικό του προηγούμενου νοσοκομείου για το υπερηχογράφημα όσχεων που ήδη είχα κάνει και κρατούσα στο χέρι μου να το εξετάσει και να μου πει μια γνώμη. Ξαφνικά έπεσε το μάτι του στη σφραγίδα κάποιου γαστρεντερολόγου τάδε, κι αμέσως ανέκραξε “κοίτα να δεις φίλε μου, μ’ αυτόν κάναμε μαζί φαντάροι! Κοίτα να δεις που βρίσκεται και δουλεύει ο τάδε σήμερα..” Πήρε στα χέρια του τον υπέρηχο, άρχισε να ψάχνει με μανία ανάμεσα σε ασπρόμαυρα τετράγωνα με τριγωνικά σχέδια, προκειμένου να διαφωτιστεί ο ίδιος και να με διαφωτίσει κι εμένα. “Γδύσου και ξάπλωσε απέναντι” είπε “το υπερηχογράφημα που μου έφερες είναι για τα μπάζα, δε δείχνει τίποτα” έτσι κατά λέξη! Κατέβασα το παντελόνι, γδύθηκα από τη μέση και κάτω και ξάπλωσα στο ανάκλιντρο για κλινική εξέταση από τον ίδιο. Μου έπιασε τους όρχεις, άρχισε να ψαχουλεύει γύρω-γύρω όλη την περιφέρεια των όσχεων, πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά, τρίβοντάς τα, πιέζοντάς τα σαν μπαλάκια ...τελικά ήταν πλήρως διαφωτιστικός “ αντί να κάθεσαι φίλε μου όλη μέρα να ψαχουλεύεις τ’ αρχίδια σου” έτσι κατά λέξη “δεν πας να πηδήξεις καμιά γκόμενα να σου φύγουν όλα; δεν έχεις τίποτα!” κόκκαλο εγώ! “με συγχωρείς κι όλας που σου μιλάω έτσι, αλλά εμείς στην ηλικία σου πηδάγαμε πέντε γκόμενες τη μέρα, ενώ εσείς σήμερα ούτε μία......!” Διακρίνω μια σύγκριση του παρελθόντος με το παρόν εδώ ή μου φαίνεται πως μπήκα σε λάθος ιατρείο;;; “θα σου γράψω” είπε “να κάνεις ένα νέο υπερηχογράφημα όσχεων εδώ στο νοσοκομείο και φερ’ το να το δω! αλλά δεν έχεις τίποτα..” πήρα το χαρτάκι για το νέο υπέρηχο, αναγκαστικά είπα ένα ευχαριστώ, καλημέρα για τους τύπους και κατευθύνθηκα στη γραμματεία του ακτινολογικού για νέο ραντεβού. Θα κληθώ να πληρώσω από την τσέπη μου 8 ευρώ για την εξέταση, δε γαμιέται, αλλά θα πάρω την εξέταση με τα ευρήματα και δε θα πάω πλέον σε άλλο Ουρολόγο, παρά μόνο στον οικογενειακό ιατρό ή τελοσπάντων σε κάποιον άλλης ειδικότητας, άλλο γιατρό, άλλου νοσοκομείου, άλλου κόσμου, άλλου πλανήτη, με την διάθεση όμως και όλη την καλή πρόθεση να ασχοληθεί και λίγο μαζί μου, που στο κάτω-κάτω θα τον επισκεφτώ σαν ασθενής που τον έχει πραγματικά ανάγκη! Περαστικά μας!!![/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2008