Έρωτας μιας αναπνοής

Δημιουργός: outopios, Κωνσταντίνος

http://kostas-outopios.blogspot.com/

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έρωτας μιας αναπνοής, αγώνας δρόμου αντοχής
Κ’ εγώ δεν ξέρω αν μπορώ να την παλέψω.
Κίτρινα χρώματα, φτιασίδια και μπαλώματα
Σε ένα ντεκόρ που ποτέ δεν θα χωνέψω.

Εσύ στα άσπρα σου τα ρούχα κρύβεις άστρα
Και να ραβδάκι στο κορμί σου ακουμπάει.
Μία μάγισσα κακιά δίνει το τέλος στην βραδιά
Και η αγάπη μέσα σε άνεμο σκορπάει.

[B]Εγώ κοιτάζω της ζωής το μονοπάτι
Μα ακόμα σκέφτομαι το βήμα αν θα κάνω.
Μες του κυκλώνα βρίσκομαι το μάτι
Και λέω ότι αξίζει, έτσι να πεθάνω.[/B]

Το είδαμε στο σινεμά πως η ζωή μας δεν περνά
Άμα δεν ζήσουμε με ψεύτικες εικόνες.
Εκείνος ήρωας σωστός εκείνη σύντροφος πιστός
Της ζωής και της αγάπης δυο διαβάτες.

Εσύ φοράς για πανωφόρι ένα ψέμα
Μείνε γυμνή και έλα πιο κοντά μου.
Μη μιλήσεις, απλά κάνε ένα νεύμα
Έχω χώρο για εσένα στην βραδυά μου.

[B]Εγώ κοιτάζω της ζωής το μονοπάτι
Μα ακόμα σκέφτομαι το βήμα αν θα κάνω.
Μες του κυκλώνα βρίσκομαι το μάτι
Και λέω ότι αξίζει, έτσι να πεθάνω.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2008