Κάρμεν

Δημιουργός: Jorlin

...εμπνευσμένο από την ομώνυμη ιστορία...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΡΜΕΝ

Α λιμνούλα
Ερωτεύτηκες τη φωτιά
Το αγνό γαλάζιο πόθησε το κόκκινο
Το άγριο
Τ’ αδάμαστο
Τι θες λιμνούλα
Τι ζητάς
Γιατί μ’ αναζητάς
Λιμνούλα με τα αθώα, κρυστάλλινα νερά
Ανέγγιχτη
Αμόλυντη

Ένα βράδυ
Το θαύμα έγινε
Με τα γεμάτα μαύρες στάχτες πόδια μου
Χάραξα τη λεία σου καθαρή επιφάνεια
Σμίξαν περιπαθώς τ’ αντίθετα
Στοιχειά της φύσης
Καρπός της ένωσης
Η πιο τρανή ευδαιμονία
Κι εξίσου παντοδύναμο
Δίδυμο αδέρφι ο πόνος

Τώρα με ψάχνεις
Δε με ξεχνάς
Ούτε κι εγώ λιμνούλα
Μα δε θα στο πω ποτέ
Γυρεύεις τον αφανισμό σου
το ξέρεις;
Με βρήκες
Φλόγα που πύρωνε χέρια άσεμνα αντρικά
Ζητάς
Να πάψω να ‘μαι φωτιά
Να μη ρουφώ πια αχόρταγα ρετσίνι
Από τους στιβαρούς κορμούς του δάσους
Να μη χορεύω λάγνα
Σ' ακόλαστων ανέμων
Το μεθυσμένο λίκνισμα

Είσαι η πιο κουτή λιμνούλα που υπάρχει
Που μ’ αγαπάς
Και σ’ αγαπώ
Όμως ποτέ δε θα το μάθεις
Ούτε κι ότι μοιράζομαι τον πόνο σου
Τι θες
Να ζήσουμε αγκαλιά
Στο φτωχικό καλύβι
Στις όχθες τις γαλήνιες
Του πράου ποταμού
Και ν’ αργοσβήνω
Και ν’ αργοστερεύεις
Θάνατος οκνηρός
Μίζερος
Άδοξος

Κραυγάζεις μ’ αγαπάς
Κι εγώ
Πολύ
Ούτε καν θα το υποπτευθείς
Ανόητη λιμνούλα
Όπως με βλέπεις να σου φεύγω
Να σε προδίδω
Να σε ξεγελώ
Κι εσύ αποτρελαμένος
Να προσπαθείς μ’ απόγνωση
Να με δαμάσεις
Ξέχνα το
Τ’ άρρωστό σου όνειρο
Δε θα επιβιώσει όχι
Τόσο σ’ αγαπώ
Για να μην πάψω να χορεύω
Για να μην πάψω να ‘μαι
Η πόρνη που ερωτεύτηκες

Κάντο μικρή λιμνούλα
Σκότωσέ με
Ηρωικά
Χάρισε στην αγάπη μας το θάνατο
Το μεγαλοπρεπή
Το βασιλιά
Με πορφυρό μανδύα και διαμάντια
Μην τον προσμένεις να ‘ρθει με το δείλι
Σακάτης γέρος θλιβερός
Έλα τόλμα
Και σβήσε με
Κι ας γίνουμε ατμός καυτός
Μαζί
Και θρύλος στους αιώνες

Σ’ αγαπώ
Ποτέ δε θα το μάθεις
Κουτή λιμνούλα
Σ’ αγαπώ κι εγώ

Γι’ αυτό

Τόλμα και κάντο

Σ’ αγαπώ

Δε θα στο πω

Μικρή λιμνούλα

Σκότωσέ με

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2008