Θεά

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έριξες αναμμένη στάχτη στα μάτια μου κι είδα το φώς
Γάλα με κέρασες του γαλαξία σου κι έσβησε ο καυμός
Ασημόσκονη έφτασε απο τις συστροφές και τους νεφελοειδείς σου
Κι έτρεξε σιωπηλό το νεράκι της καρτερίας και της υποταγής μου

Έπλασες την αγάπη,στον ανερμήνευτο μου κόσμο νάναι φυλαχτό
Στους απροσανατόλιστους δρόμους μου δείχνεις το σκοπό
Χωρίς έπαρση όλους του ήλιους με φλόγες τους τροφοδοτείς
Και διευθύνεις τους χορούς των συστημάτων,τους πλανήτες ισορροπείς

Αντανακλάς τον ουρανό σου στα παγόβουνα της σιωπής μου
Ντύνεις με πλούσιο χρώμα τις πολικές εκτάσεις της ζωής μου
Ραγίζεις την καρδιά μου και την διαλέγεις εστία της κατοικίας σου
Χαράζοντας την μυστικά με τις βαθιές χαρακιές της λατρείας σου

Μ’ένα σου νόημα τους ανοικτούς κρατήρες κάνεις ενεργούς
Της λάβας σου,ψήγματα χρυσού που σπινθιρίζουν τους αφρούς
Και βγαίνουν καθημαγμένοι όλο φώς και χρώμα,κι αχόρταγες πνοές
Έτοιμοι ν’αφανίσουν τις πληγές με εικόνες του κάλλους σου ζωηρές

Θρύψαλα γίνεται η αυτοτέλεια μου στο διπλό μεθύσι
Καθώς το στέλνεις κερασμένο στη γαλήνη να με βυθίσει
Σ’ένα πιοτό βαρύ,γνωστό σαν του θανάτου........ ή της ζωής
Ενώ εσυ πανηγυρίζεις τα τρόπαια μιάς νίκης σου πολλαπλής

Κοίτα το είδωλό σου βασίλισσα των ερώτων,Θεά ζωντανή
Στις γνώριμες θάλασσες των δειλινών που βρέχουν την ανατολή
Να πάρεις επιτέλους επίγνωση απο τις ομορφιές σου
Και πρωτοφανερώσου η κρυμμένη ως χτές βαθιά στις αγκαλιές μου.

Θεά της Κύπρου,της Σαλαμίνας και Θεά δικιά μου αττική
Για τούτο το φανέρωμα εξάντλησα κάθε πορφύρα μου αχνιστή
Τις αγωνίες όλων μου των ωρών σ’ένα μακρύ αιώνα
Στο παρατηρητήριο του καυμού και στον ατέλειωτο για Σέ αγώνα

Βασιλεύει σου λέω απο σήμερα η αγάπη,ναι ! η αγάπη βασιλεύει
Κι η ψυχή μου που έλιωσε απο μακρυά να σ’αγναντεύει
Τρεχάτη φτάνει στο κατώφλι σου για πολλοστή φορά να σου το πεί
Ακέραιο το μύνημα :«σ’αγαπώ» χραγμένο με αίμα και φωτιά αψευδή..............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2008