Ένας χρόνος μετά - R -

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

σας έχω τρελάνει στις επαναλήψεις, αλλά η επανάληψη μητέρα κάθε μάθησης..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Ένας χρόνος μετά

~~~

Ένας χρόνος μετά και το δάκρυ τρυπά τους αδένες
η ζωή δε βαστά και ο θάνατος στήνει αντένες
ένα δάκρυ κυλά και τα μάτια αγγίζουν τις πέτρες
κι όπως στέκω σκυφτά, αγκαλιάζω του οίστρου τις φτέρνες

γράφω στίχους πολλούς που η καρδιά μου θυμάται για χρόνια
είχαν φύγει παλιά κι επιστρέφουνε σα χελιδόνια
φέρνουν πίσω χαρά και γεμίζουν τον κόσμο τραγούδια
μα ορισμένα απ'αυτά, μοιάζουν σα μαραμένα λουλούδια

δε θα δούνε το φως, της αυγής το σκοπό ν'ανατέλλει
δε θα νιώσουν ξανά, το λυγμό του αγοριού που θα κλαίει
κι έτσι μόνος εγώ, θ' απομείνω σκυμμένος στο χώμα
και θα ψάχνω να βρω κάποιους στίχους που χαίρονται ακόμα

είναι τόσα πολλά κι ένας χρόνος μονάχα δε φτάνει
μα ελπίζω σ' αυτά και προσμένω η ψυχή μου να γιάνει
έχω ακόμα να πω χίλια τόσα να βγάλω απ'τα χείλη
μα φοβάμαι πως ίσως δεν προλάβω της ζωής το καντήλι

ένας χρόνος μετά, σα τα δάκρυα πέφτουνε σφαίρες
η ψυχή δε βαστά και ο θάνατος τρώει τις μέρες
κι όμως έχω καιρό τα όνειρά μου να κάνω κορδέλες
χρώμα να ‘χουν λευκό, σαν αυτές που φορούν οι κοπέλες

ένας χρόνος μετά κι η καρδιά με φιλιά μ'αγκαλιάζει
έχει μάθει πολλά και χωρίς να μιλά αναστενάζει
ως κι η θλίψη κερνά σε ποτήρι δηλητήριο που στάζει
θα'ρθει κάποια στιγμή, για να δω την ζωή μου ν'αλλάζει.


γιώργος_κ
(19-11-2005)[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2008