5

Δημιουργός: alexandra

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη.
Κοιτάς το κορμί σου,νιώθεις τόσο περίεργα...
Το κοιτάς για τελευταία φορά...
Σκέφτεσαι πως δεν θα αργήσει να γίνει χώμα...
Πώς θα φαίνεσαι άραγε ακίνητος;
Πώς να'ναι άραγε το κορμί σου παγωμένο;
Δεν περίμενες ποτέ πως θα ερχόταν αυτή η στιγμή.Το τέλος πάντα φαινόταν τόσο μακρινό...
Τώρα κοιτάς ένα κορμί έτοιμο να δεχτεί το τέλος του κι η ψυχή σου χοροπηδάει γιατί ελπίζει ακόμα!
Ελπίζει ακόμα...
Τα μάτια σου ξεπλένουν από πάνω σου όλες τις αμαρτίες.Θα ήθελες να πεις δυο λέξεις,έτσι για το
"αντίο" μα δεν υπάρχει κανείς τριγύρω ν'ακούσει κι αυτοί οι τοίχοι δεν αντέχουν άλλα λόγια...
Το αίμα κυκλοφορεί γρήγορα.Το μυαλό σου φωνάζει..."λυπήσου με Θεέ μου,γύρνα πίσω το χρόνο..."
Γύρνα πίσω το χρόνο πριν καταστρέψω τη ζωή μου...Πήγαινέ με λίγο πριν γεννηθώ.Λίγο πριν ξεκινήσω να
ονειρεύομαι και να πιστεύω..Μια στιγμούλα πριν αποφασίσω το τέλος...
Κοιτούσες με τόση απορία το γυμνό σου είδωλο.Άφησες το κεφάλι σου να πέσει και το βλέμμα σου ήταν τόσο βυθισμένο....
.................................
.................................
.................................
Το άψυχο σώμα ήταν τώρα παγωμένο.Δεν ήρθε κανείς να δει τι έγινε.Ακούστηκε μονάχα μια πόρτα να κλείνει και μετά απόλυτη ησυχία.Δεν ξέρω αν η ψυχή έφυγε ποτέ από'κει μέσα.Ο καθρέφτης πάντως βρέθηκε σπασμένος και το ρολόι είχε σταματήσει πολλές ώρες πριν.Στο ημερολόγιο υπήρχε μια ημερομηνία 24 χρόνων πίσω..Τι περίεργο...
Το πάτωμα πέρα από το πεθαμένο κορμί,ήταν γεμάτο με σκισμένα χαρτιά.
Όχι,δεν θυμάμαι τίποτε άλλο να σας πω..Πέρασε πολύς καιρός από τότε και το μυαλό μου μετακόμισε σε άλλο δωμάτιο.
Λυπάμαι πολύ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-07-2008