αμάσητα

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλημμύρισε ο τόπος ψιθύρους.
Γέρνουν πάνω στ’ αυτιά των ψυχών
κλέβουν λέξεις να τις βγάλουν στον αέρα.
Μας παρακολουθεί.
Εκείνη η άπνοια που στέκεται με τσαμπουκά και σου λέει.
[I]Εδώ δεν κουνιούνται ούτε τα φύλλα, θα κουνηθείς εσύ; [/I]
Κάπου ακούστηκε ένα κρακ, ψιθυριστό κι αυτό.
Κλονίστηκε η άπνοια, άνοιξε τα μάτια και κοίταξε τριγύρω.
Κάτι θ΄ αλλάξει ο οργασμός της σιωπής.

Θέλω σε μια σπηλιά να ζήσω.
Να τρομάξω τους φόβους μου.
Ν’ ακούσω την πρώτη φωνή μου
εκείνη των δράκων την αρχαία
να γδέρνω το δέρμα μου
να ματώνω το κεφάλι μου στην πέτρα
να ματώνουν οι μνήμες
να καθαρίζουν τα λόγια
όχι λόγια
βουίζουν στο κεφάλι μου
δεν αντέχω άλλο
κι όλα τα αντέχω
να σαλεύουν ζωύφια πάνω μου
να τρέμω
να ουρλιάζω
μας κόψανε τα ουρλιαχτά
κυλάνε μέσα μας με σήψη
κανέναν δε θέλω
κι ας τρέμω
πες μου
πώς περνάνε οι στιγμές
να μεθώ
όταν θέλω να τρέξω για ανάσες
πάνε κι αυτές
πώς περνάνε οι αναθεματισμένες
η ζωή είναι ωραία
όταν κοιμάσαι
στα αζήτητα και οι placebo αλήθειες μου
οι δαίμονες χορεύουν παίζοντας
κι εγώ σκοτώνω τους αγγέλους μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2008