Ο σουγιάς της καρδιάς δεν αντέχεται

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Αγάπες μου...για σας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Comic Sans MS]Μειδίασμα χειλιών που μούδιασε
κρατάω τα στραγγίσματα του πόθου
μια γραφυρή φωτιά,σταλμένος λόγος
Σταλμένος λόγος;Συνεσταλμένος λόγος!
Κι ένα φεγγαρωτό ταξίδι μες τα μάτια σου..
Απάνω το φτασμένο περσινό μας καλοκαίρι,
απάνεμα τα όνειρα,ξεφτίσαν τα πανιά τους
Εγώ;
Ένα φαρέτρινο μουράγιο εμπιστοσύνης
-πέτρινος φάρος καρφωμένος χαμηλά-
μα από ψηλά κρατάει η καρδιά τις αναμνήσεις.
Θέλεις να φτιάχνουν τα αισθήματα μπουνάτζα;
Την τρικυμία μεταφράζεις σάπια μπόρα;
Οι ήχοι και τα κύματα σκάβουν τους βράχους Παναγιά μου,
δεν κουρνιάζουν,δε σέρνονται
τα εμπιστεύονται κι αυτά τους δίνουν σχήμα.
Κάθησε κι άκου λίγες απ΄τις αισθήσεις
με τη χούφτα τις μοιράζει ο ταχυδρόμος
και δυο καραμέλες για τις δύσκολες ώρες.
Μου τελείωσες,όσο κι αν μετρώ
όσο κι αν ξαναμετρώ το γυρισμό σου,
μου τελείωσες..
Κι ύστερα ξέρω πως τα σκυλιά που αλυχτούν,
παραμονεύουν τους φρουρούς του εαυτού μας.
Πρόσκαιρος ήσουν
-όσο πρόσκαιρος μπορεί να είναι ο ουρανός για τους ανθρώπους του-
μη δεις να μοιάσω με βοριά,να φύγεις!
Μπουνάτζα αισθημάτων και γέλιο στη καρδιά
μόνιμα απάνω μας τα'θελες καρφωμένα.
Βαστά γερά το παρελθόν μας το σουγιά του
και μας τον μπίγει στη καρδιά
για κείνα που υποσχόμασταν και μας φωνάζουν ψεύτες.[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-08-2008